Συνέντευξη Ζ. Κλεισιάρη: Το παραμύθι της «καθαρής εξόδου» τελειώνει στην ΔΕΘ  

«Στην Καμάρα θα γίνει η πρώτη μαχητική κινητοποίηση για ένα κίνημα ανατροπής και ξηλώματος του μνημονιακού καθεστώτος. Θα είναι μια κινητοποίηση όπου θα ακουστεί ισχυρά η φωνή του αντιπολεμικού κινήματος για την υπεράσπιση της ειρήνης, ενάντια σε πόλεμο, ιμπεριαλισμό, εθνικισμό και τα κυβερνητικά σχέδια», τονίζει στο Πριν ο περιφερειακός σύμβουλος Κεντρικής Μακεδονίας με «Ανταρσία στην Κεντρική Μακεδονία-Αντικαπιταλιστική Αριστερά», Ζήσης Κλεισιάρης.

Συνέντευξη στον Κυριάκο Νασόπουλο 

Ο Κλεισθένης είναι απλά ένα ρετουσάρισμα, χωρίς να αναιρεί κανένα από τα αντιδραστικά στοιχεία του Καλλικράτη, ούτε και το αντιδημοκρατικό εκλογικό σύστημα

Η συζήτηση φέτος για την παρουσία του πρωθυπουργού στη ΔΕΘ ξεκίνησε αρκετά νωρίς, ενώ οι ΗΠΑ σαν «τιμώμενη χώρα» θα έχουν έντονη παρουσία. Θα υπάρξει απάντηση σε αυτή τη φιέστα;

Η κυβέρνηση επιλέγει τα εγκαίνια της ΔΕΘ για να πουλήσει το παραμύθι της «καθαρής εξόδου» από τα μνημόνια, ξεκινώντας την προεκλογική εκστρατεία. Παράλληλα θα διαφημίσει την «ειδική σχέση» με τον ιμπεριαλισμό των ΗΠΑ, το δέσιμο της χώρας στην ιμπεριαλιστική μηχανή του πολέμου. Το λαϊκό κίνημα και η μαχόμενη Αριστερά δε θα μείνουν μόνο στην αποκάλυψη ότι η «καθαρή έξοδος» στην πραγματικότητα είναι μνημόνιο διαρκείας, όπως δείχνει το τσεκούρωμα των συντάξεων το οποίο δρομολογήθηκε. Στην Καμάρα θα γίνει η πρώτη μαχητική κινητοποίηση για ένα κίνημα ανατροπής και ξηλώματος του μνημονιακού καθεστώτος. Ένας σταθμός στην πορεία για τον απεγκλωβισμό του συνδικαλισμού από την «αντικοινωνική συμμαχία» ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ-εργοδοσίας. Θα είναι μια κινητοποίηση όπου θα ακουστεί ισχυρά η φωνή του αντιπολεμικού κινήματος για την υπεράσπιση της ειρήνης, ενάντια σε πόλεμο, ιμπεριαλισμό, εθνικισμό και τα κυβερνητικά σχέδια.

Ζήσης Κλεισιάρης: Το παραμύθι της «καθαρής εξόδου» τελειώνει στην ΔΕΘ  

Στην κινητοποίηση της ΔΕΘ θα ακουστεί ισχυρά η φωνή του αντιπολεμικού κινήματος για την υπεράσπιση της ειρήνης, ενάντια σε ιμπεριαλισμό, εθνικισμό και τα κυβερνητικά σχέδια

Η Μακεδονία βρέθηκε στο επίκεντρο μιας μεγάλης συζήτησης για το όνομα της ΠΔΓΜ, αλλά έγινε και όχημα να βγει ξανά στο προσκήνιο ο εθνικισμός. Τι κρίνεται στην πραγματικότητα;

Η Μακεδονία είναι μια ιστορική περιοχή που σήμερα βρίσκεται σε τρεις χώρες. Το θέμα της ονομασίας μπορεί να λυθεί με σεβασμό στο δικαίωμα του κάθε λαού να αποφασίζει πώς θα ονομάζεται η χώρα του, αλλά και στον πολυεθνικό χαρακτήρα της περιοχής. Η συμφωνία Τσίπρα-Ζάεφ επιβάλλεται από το ΝΑΤΟ ώστε να απορροφήσει όλα τα Βαλκάνια, κάτι που είναι άμεση απειλή για την ειρήνη. Αυτό προκρίνει η αστική τάξη και στην Κ. Μακεδονία για να διευρύνει την οικονομική της διείσδυση. Είναι και επίδειξη ισχύος της ελληνικής άρχουσας τάξης που επιβάλλει αλλαγή στη συνταγματική ονομασία και που δεν ξανασυναντάμε στη μεταπολεμική ιστορία. Η ΝΔ και η ακροδεξιά δημαγωγούν και παίζουν με τη φωτιά της φασιστικής απειλής. Ξέρουν ότι η γειτονική χώρα δεν συνιστά απειλή, αλλά και ότι θα εφαρμόσουν τη συμφωνία αν χρειαστεί, ενώ την ένταξη στο ΝΑΤΟ που την επιβάλλει δεν την αμφισβητούν. Επιβάλλεται ένα διεθνιστικό «όχι» στη νατοϊκή λύση και ο κοινός αγώνας των βαλκανικών λαών για ένα κοινό μέλλον ειρήνης και αλληλεγγύης ενάντια στην εκμετάλλευση και τον ιμπεριαλισμό. Είναι ελπιδοφόρες οι κοινές πρωτοβουλίες της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και του ΝΑΡ με τη Λέβιτσα. Ανάγνωση του υπολοίπου άρθρου

Δίκτυο Ανέργων και Επισφαλώς εργαζόμενων: Μέρα δράσης ενάντια στην ανεργία & την ελαστική εργασία

 

Η Ανταρσία στην Κ. Μακεδονία για τον Απολογισμό της Περιφέρειας. Τοποθέτηση του Θ. Αγαπητού στο Περιφερειακό Συμβούλιο (6.2.2017)

Η καταψήφιση του απολογισμού από την Ανταρσία στην Κ. Μακεδονία-Αντικαπιταλιστική Αριστερά επιχειρεί να αναδείξει για μια ακόμη φορά, πως η συντριβή του ασφυκτικού πλαισίου του χρέους, της ΕΕ και του κοινοβουλευτικού ολοκληρωτισμού είναι ο μόνος δρόμος για να ανασάνει η εργαζόμενη πλειοψηφία

Η καταψήφιση του απολογισμού από την Ανταρσία στην Κ. Μακεδονία-Αντικαπιταλιστική Αριστερά επιχειρεί να αναδείξει για μια ακόμη φορά, πως η συντριβή του ασφυκτικού πλαισίου του χρέους, της ΕΕ και του κοινοβουλευτικού ολοκληρωτισμού είναι ο μόνος δρόμος για να ανασάνει η εργαζόμενη πλειοψηφία

 Το 2016 ήταν μια ακόμη σκληρή χρονιά για τον ελληνικό λαό καθώς συνεχίστηκε η ακραία αντιλαϊκή επίθεση της κυβέρνησης, της ΕΕ και του κεφαλαίου – ξένου και εγχώριου – για να αφαιρέσουν εισόδημα, περιουσία και δικαιώματα από τα φτωχότερα λαϊκά στρώματα.

Συνάδελφοι/ισσες, τι ακριβώς κάνουμε σήμερα συζητώντας τον απολογισμό του 2016; Εξετάζουμε  ποιες ήταν οι κοινωνικές ανάγκες και πως αυτές καλύφθηκαν; Εξετάζουμε πώς και αν καλύφθηκαν οι στοιχειώδεις όροι επιβίωσης της κοινωνικής πλειοψηφίας σε μια περίοδο που τα κυβερνητικά φιρμάνια για φορολεηλασία, διακοπές ρεύματος, πλειστηριασμούς, παρακρατήσεις μισθών, τείνουν να γίνουν ο κανόνας για μια μεγάλη πλειοψηφία νοικοκυριών; Προφανώς και όχι.

Στην πραγματικότητα έχουμε απολογιστικές λογιστικές καταστάσεις που αποτυπώνουν συγκεκριμένα οικονομικά μεγέθη με βάση το σχεδιασμό και την υλοποίηση που υπέδειξαν οι κρατικές υπηρεσίες. Γι΄ αυτό ο απολογισμός έρχεται για ψήφιση χωρίς πολιτική εισήγηση, παρά μόνο την εισήγηση των αντιπεριφερειαρχών και των υπηρεσιακών παραγόντων. Ωστόσο η απουσία πολιτικής εισήγησης είναι πολιτική επιλογή της Περιφερειακής Αρχής. Σημαίνει συμφωνία και αποδοχή της βάρβαρης πολιτικής της λιτότητας, που θα συνεχιστεί και τα επόμενα χρόνια όπως δείχνουν οι λογιστικές καταστάσεις των υπηρεσιών της Περιφέρειας.

Αυτά όμως που σήμερα  σφραγίζονται με τον απολογισμό είναι 2 πράγματα: Πρώτον, η απόλυτη αποδοχή, υπεράσπιση και αξιοποίηση του Μεσοπρόθεσμου Πλαισίου Δημοσιονομικής Στρατηγικής από την περιφερειακή αρχή, παρόλη την κατά καιρούς «φτηνή αντιπολίτευση» και το λανσάρισμα της «πολιτικής ανεξαρτησίας». Κοινώς, το μνημόνιο και η ΕΕ να είναι καλά.

Δεύτερον η επιχείρηση θεμελίωσης ενός τοπικού κράτους  που έχοντας μια πενιχρή κρατική χρηματοδότηση, περιορίζει και καταργεί όλα τα ψήγματα κοινωνικής πολιτικής και επιχειρηματικοποίειται  με ταχύτατους ρυθμούς (με κύρια συνδρομή του «Καλλικράτη» και του ΕΣΠΑ), προκειμένου να διευκολύνει τη δημιουργία «επενδυτικών παραδείσων-εργασιακών κολαστηρίων».

Αναρωτιέμαι αν υπάρχει κάποιος ουσιαστικός λόγος για τη σημερινή μας συνεδρίαση. Γιατί  επί της ουσίας μιλάμε για το πώς υλοποιήθηκε ο  Προϋπολογισμός του 2016 που όπως κάθε χρόνο έτσι και πέρσι ήταν μικρότερος. Μπορεί να ισχυριστεί κάποιος στα σοβαρά ότι με τα ποσά που δίνονται μπορεί να στηριχτεί οποιαδήποτε αναπτυξιακή προσπάθεια; Μπορεί να υπάρξει λύση των μεγάλων κοινωνικών και λαϊκών προβλημάτων, να καταπολεμηθεί η φτώχεια και η ανεργία; Οι εργαζόμενοι δεν έχουν να περιμένουν τίποτα από αυτόν.

Αν μπούμε στα “ψιλά γράμματα” θα βρούμε ψίχουλα, μικροποσά για την κοινωνική πολιτική, ενώ για τους ανέργους ανοίγονται “λαμπροί” δρόμοι για να γίνουν κοινωνικοί επιχειρηματίες, αυτή τη νέα απάτη της εποχής μας. Αντίθετα τα μισά έργα που έγιναν ήταν για μελέτη, κατασκευή και ανακατασκευή δρόμων λες και δεν υπάρχουν άλλες ανάγκες.

Ακόμη δεν μπορώ να μην αναφέρω και την απουσία οποιουδήποτε ίχνους δημοκρατικού προγραμματισμού. Δηλαδή να συζητήσουμε για το ποιες είναι οι ανάγκες, να τις ιεραρχήσουμε, να επιλεγούν σχέδια υλοποίησής τους και εν συνεχεία να κατανεμηθούν οι πόροι. Τώρα έχουν όλα αφεθεί στον “αυτόματο πιλότο” της αγοράς, της ιδιωτικής πρωτοβουλίας και πρυτανεύει η λογική της απορροφητικότητας από τα ΕΣΠΑ. Μπορεί σε μια περιοχή να υπάρχει επείγουσα ανάγκη για έργα υδροδότησης ή για βιολογικό καθαρισμό αλλά η Ε.Ε. μας χρηματοδοτεί να φτιάξουμε εργοστάσια βιομάζας. Και φτιάχνουμε εργοστάσια βιομάζας παριστάνοντας κιόλας ότι παράγουμε έργο και απορροφούμε πόρους.

Το θέμα βέβαια δεν είναι μόνο τι έχει μέσα ο απολογισμός, αλλά και τι δεν έχει. Κι ας μην πάμε στο τι θα έπρεπε να έχει, ας πάμε μόνο στο τι η κρίση και οι οικονομικές εξελίξεις επιβάλουν ως κοινωνικές δράσεις και έπρεπε στοιχειωδώς να πραγματοποιηθούν.

  1. Δράσεις Στέγασης και Επανένταξης Αστέγων. 2. Πρόγραμμα καταγραφής και στήριξης γυναικών σε περιπτώσεις κακοποίησης και κοινωνικού αποκλεισμού, 3. Πρόγραμμα Σίτισης μέσω Προγραμματικών Συμβάσεων με Δήμους, δομές Αλληλεγγύης, 4. Παροχή υπηρεσιών Υγείας σε ανασφάλιστους πολίτες και παιδιά μέσω Προγραμματικών Συμβάσεων με Νομικά Πρόσωπα, 5. Πρόγραμμα κατά της φτώχειας και του κοινωνικού αποκλεισμού», 6. Προγράμματα επανασύνδεση παροχής ηλεκτρικού ρεύματος και νερού σε περιπτώσεις που έχουν διακοπεί λόγω φτώχειας.

Όλα αυτά δεν υπάρχουν στον  απολογισμό του 2016… Ανάγνωση του υπολοίπου άρθρου

«Κανένα σπίτι χωρίς ρεύμα. Κανένας άρρωστος, φτωχός, χωρίς θέρμανση. Κανένα παιδί να μη διαβάζει με κερί». Επερώτηση της Ανταρσίας στην Κ. Μακεδονία στο περ. συμβούλιο

Κυβέρνησης και ΔΕΗ έχουν οδηγήσει τα φτωχά λαϊκά στρώματα στην κατάσταση να μη μπορούν να πληρώσουν το ρεύμα, από τις συνεχείς αυξήσεις της τιμής του, σε εποχές που το εισόδημα των λαϊκών οικογενειών συνεχώς μειώνεται (ή εξαφανίζεται).

Κυβέρνησης και ΔΕΗ έχουν οδηγήσει τα φτωχά λαϊκά στρώματα στην κατάσταση να μη μπορούν να πληρώσουν το ρεύμα, από τις συνεχείς αυξήσεις της τιμής του, σε εποχές που το εισόδημα των λαϊκών οικογενειών συνεχώς μειώνεται (ή εξαφανίζεται)

Χιλιάδες υπολογίζονται τα νοικοκυριά που είτε τους έχει κοπεί το ρεύμα είτε έχουν μεγάλες δυσκολίες να αποπληρώσουν λογαριασμούς (με κίνδυνο τη διακοπή), είτε δεν μπορούν να πληρώσουν την πρώτη δόση ώστε να προχωρήσουν σε διακανονισμό δόσεων.

Κυβέρνηση και ΔΕΗ δείχνουν να τους αφήνει αδιάφορους το ποιος έχει φέρει την κοινωνική πλειοψηφία σ’ αυτή την κατάσταση, με τις απολύσεις, τις περικοπές μισθών και συντάξεων, την ασταμάτητη φοροληστεία κι όλα τα μέτρα που έχουν επιβληθεί με τα μνημόνιά τους.

Κυβέρνησης και  ΔΕΗ έχουν οδηγήσει τα φτωχά λαϊκά στρώματα στην κατάσταση να μη μπορούν να πληρώσουν το ρεύμα, από τις συνεχείς αυξήσεις της τιμής του, σε εποχές που το εισόδημα των λαϊκών οικογενειών συνεχώς μειώνεται (ή εξαφανίζεται).

Την ίδια στιγμή και σε απόλυτη ταύτιση με την πολιτική κυβέρνησης-Ε.Ε. και το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας και των αγαθών, το ηλεκτρικό ρεύμα αντιμετωπίζεται όχι ως αναγκαίο κοινωνικό αγαθό αλλά ως εμπόρευμα, που η ΔΕΗ όποτε θέλει μπορεί να μας το στερήσει. Και ενώ ξοδεύει τόσα εκατομμύρια σε τηλεοπτικές διαφημίσεις για να παρουσιάσει ένα κοινωνικό πρόσωπο με τους διακανονισμούς που «προσφέρει», στην πραγματικότητα εκβιάζει, σύμφωνα με δεκάδες καταγγελίες, όλους αυτούς που έχουν φτάσει στα όρια της απόλυτης φτώχειας, απειλώντας με κόψιμο του ρεύματος (και πραγματοποιώντας σε πολλές περιπτώσεις την απειλή) και αρνούμενη να συνάψει διακανονισμό χωρίς την απαιτούμενη υπέρογκη προκαταβολή, ενώ δεν διακανονίζει τον αριθμό δόσεων με τρόπο που να αναλογεί στις οικονομικές δυνατότητες του οφειλέτη.

Επίσης η ΔΕΗ αποκλείει από οποιονδήποτε διακανονισμό όσους επανασύνδεσαν το ρεύμα, κατηγορώντας παράνομα τους οφειλέτες για «ρευματοκλοπή» (πράγμα που φυσικά αλλά και νομικά δεν ισχύει, αφού ο μετρητής   καταγράφει   τις κιλοβατώρες που καταναλώνονται) και προσπαθεί  έτσι να προκαλέσει τον κοινωνικό αυτοματισμό χωρίζοντας τους καταναλωτές των λαϊκών νοικοκυριών σε συνεπείς και “μπαταξήδες”.

Την ίδια στιγμή βέβαια η ΔΕΗ «ξεχνά» να κατεβάσει το διακόπτη σε μεγάλες βιομηχανίες, κανάλια και κόμματα που της χρωστούν εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ… Ανάγνωση του υπολοίπου άρθρου

Θεσ/νίκη: Συνέλευση Αγώνα για τη διαδήλωση στη ΔΕΘ, Δευτ. 29/9, ΕΔΟΘ, 7μμ

 

Ανακοίνωση αριστερών αντικαπιταλιστικών κινήσεων πόλης & περιφέρειας για το θάνατο του εργαζόμενου στα 5μηνα

ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΚΑΙ ΔΗΜΟΙ ΔΟΛΟΦΟΝΟΥΝ
ΚΑΜΙΑ ΑΝΟΧΗ – ΝΑ ΠΛΗΡΩΣΟΥΝ ΤΩΡΑ ΟΙ ΥΠΕΥΘΥΝΟΙ
ΟΧΙ ΑΛΛΕΣ ΘΥΣΙΕΣ ΣΤΟ ΒΩΜΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ-ΕΕ -ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΩΝ-ΔΗΜΩΝ
Κατέληξε, ύστερα από 4 μήνες νοσηλείας σε κώμα, ο 35χρονος εργαζόμενος, απασχολούμενος στα προγράμματα «κοινωφελούς» εργασίας του δήμου Μεγάρων, Γεώργιος Σταμέλος. Ο θάνατος του εργαζόμενου στην υπηρεσία καθαριότητας του δήμου, προήλθε έπειτα από σοβαρό τραυματισμό του εν ώρα εργασίας πέφτοντας από απορριμματοφόρο κάτω από αδιευκρίνιστες μάλιστα συνθήκες. Κι όλα αυτά τη στιγμή που απασχολούνταν στο συγκεκριμένο πόστο χωρίς σύμβαση οδοκαθαριστή ενώ δούλευε τη νύχτα εκτός του καθορισμένου ωραρίου εργασίας του.
Το φαινόμενο αυτό δεν αποτελεί εξαίρεση αλλά συνήθη κανόνα για τους εργαζόμενους στην «κοινωφελή» εργασία και πάγια πρακτική για τη συντριπτική πλειοψηφία των δημοτικών αρχών. Οι εργαζόμενοι αυτοί αποτελούν φθηνό και αναλώσιμο εργατικό δυναμικό που καλύπτουν όποιο κενό υπάρχει στους δήμους τη στιγμή μάλιστα που αντιμετωπίζονται σαν εργαζόμενοι δεύτερης κατηγορίας. Εργάζονται τις ίδιες ώρες, στα ίδια πόστα αλλά με διαφορετικές συμβάσεις και μισθούς, εκτός εργατικού δικαίου, χωρίς ατομικά μέσα προστασίας, με κίνδυνο τελικά της ίδιας της υγείας και της ζωής τους.
Ο θάνατος του εργαζόμενου, βέβαια, δεν αποτελεί ένα μεμονωμένο περιστατικό αλλά ενώνεται με τη γραμμή αίματος των νεκρών των ΕΛΠΕ, του εργαζομένου στο ορυχείο της ΔΕΗ στην Πτολεμαΐδα αλλά και με τους ανώνυμους εκατοντάδες νεκρούς που οι επίσημες στατιστικές δεν αποκαλύπτουν. Αποτελεί την τραγική συνέχεια στα δεκάδες εργατικά ατυχήματα που σημειώθηκαν καθ΄ όλη τη διάρκεια του προγράμματος, εξαιτίας, τόσο της έλλειψης των στοιχειωδών κανόνων ασφαλείας όσο και της εντατικοποίησης της εργασίας λόγω των τεράστιων κενών που υπάρχουν σήμερα στους δήμους, αποτέλεσμα των απολύσεων και της μνημονιακής πολιτικής. Ανάγνωση του υπολοίπου άρθρου

Πρωτοβάθμια Σωματεία Θεσ/νίκης: όλοι στην απεργία 12/11, Καμάρα, 10πμ

ΠΕΜΠΤΗ 12 ΝΟΕΜΒΡΗ: ΟΛΟΙ-ΕΣ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ

με τα Πρωτοβάθμια Σωματεία, Καμάρα στις 10πμ

Συμμετέχουμε στην απεργία, διαδηλώνουμε, οργανώνουμε και συνεχίζουμε τον αγώνα σε κάθε χώρο δουλειάς γιατί μόνο οι εργαζόμενοι, οι άνεργοι και η νεολαία μπορούν παίρνοντας την κατάσταση στα χέρια τους, να ανατρέψουν παλιά και νέα μνημόνια, να τερματίσουν την πρωτοφανή επίθεση του κεφαλαίου, της ΕΕ και των κυβερνήσεων. Να διαμορφώσουν όρους παλλαϊκής σύγκρουσης και προοπτικές νικηφόρας αναμέτρησης υπερασπιζόμενοι στο σήμερα τις ανάγκες και τα δικαιώματά τους και διεκδικώντας ένα καλύτερο αύριο.

Γιατί μπορεί να υπάρξει άλλος δρόμος, αν τολμήσουμε να βρεθούμε στο τιμόνι της ιστορίας!

Με αγώνα μαζικό, ταξικό, γενικευμένο. Αγώνα με αποφασιστικότητα, διάρκεια και περιεχόμενο που να εξασφαλίζει την αγωνιστική ενότητα των εργαζομένων, θα ενοποιεί και θα συντονίζει την πάλη τους, θα στηρίζεται στις μαζικές διαδικασίες και τη δημοκρατία τους. Αγώνα ενάντια σε κάθε νόμο και μέτρο, σε κάθε κλάδο και χώρο δουλειάς, αλλά και με συνολικό περιεχόμενο ανατροπής και ρήξης με τον μονόδρομο της ΕΕ και των μνημονίων, με τα συμφέροντα και την εξουσία του κεφαλαίου.

Η εμπειρία των μεγάλων αγώνων και των προηγούμενων μαχών μας έδειξε, ότι δεν μπορεί να υπάρξει νικηφόρος αγώνας για κανέναν με περιεχόμενο «να εξαιρεθεί ο δικός μου κλάδος» ή με τη λογική «να κερδίσουμε λίγο χρόνο». Απαιτείται συντονισμένος και ενιαίος πανεργατικός αγώνας: Αγώνας ενάντια στα μέτρα που ψηφίζονται, μαζί με πάλη για τα κοινωνικά αναγκαία αιτήματα όπως η διαγραφή του χρέους, η σύγκρουση με τον μονόδρομο του κεφαλαίου, η ρήξη και έξοδος από ευρώ και ΕΕ, η κρατικοποίηση-εθνικοποίηση των τραπεζών και των μεγάλων επιχειρήσεων χωρίς αποζημίωση, κ.α. Αγώνας για δημοκρατικά δικαιώματα, ενάντια στον αυταρχισμό, αλλά και αγώνας της τάξης μας ενάντια στους πολέμους και τις επεμβάσεις, για ταξική αλληλεγγύη στους πρόσφυγες και μετανάστες, ενάντια στον ιμπεριαλισμό και τη φτώχεια που γεννά τον ξεριζωμό των χιλιάδων προσφύγων και μεταναστών.

Τέτοιον αγώνα δεν μπορεί και δεν θέλει να τον οργανώσει ο –παλιός και νέος- κυβερνητικός και εργοδοτικός συνδικαλισμός. Η ΓΣΕΕ έχει αποδεχτεί την πολιτική των αντιδραστικών «μεταρρυθμίσεων», έχει ψηφίσει τα μνημόνια, λέγοντας ένα μεγαλοπρεπές ΝΑΙ στο πρόσφατο δημοψήφισμα, συντασσόμενη με τον ΣΕΒ και όλο το «μαύρο μπλοκ». Στην ΑΔΕΔΥ, οι κυρίαρχες δυνάμεις ασκούν «κριτική» σε ορισμένες πλευρές και στις πιο ακραίες και αντιδραστικές εκφράσεις των νόμων και μέτρων, αφήνοντας στο απυρόβλητο τη συνολική κατεύθυνση, τους στόχους και την πολιτική του μαύρου μετώπου.

Απέναντι σε αυτούς, ο αγώνας μέσα από τα ταξικά σωματεία, μας βρίσκει όλους στην ίδια πλευρά: εργαζόμενους και άνεργους, νέους και παλαιότερους εργαζόμενους, ελαστικά απασχολούμενους και συνταξιούχους, μισθωτούς του δημόσιου και του ιδιωτικού τομέα, Έλληνες και μετανάστες. Ας τον δώσουμε ενωμένοι, με μαχητικότητα και αποφασιστικότητα. Είναι ο μόνος τρόπος για να ζήσουμε και να παλέψουμε νικηφόρα για το μέλλον όλων μας.

ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑ ΣΩΜΑΤΕΙΑ

ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΚΑΙ ΙΔΙΩΤΙΚΟΥ ΤΟΜΕΑ

 

Δήλωση Θ. Αγαπητού: ΟΧΙ στους εκβιασμούς ΕΕ-ΕΚΤ-ΔΝΤ, σε νέο μνημόνιο, σε ευρώ και ΕΕ

agapitosΔήλωση του περιφερειακού συμβούλου Κ. Μακεδονίας Θανάση Αγαπητού

ΟΧΙ στους εκβιασμούς ΕΕ-ΕΚΤ-ΔΝΤ, σε νέο μνημόνιο, σε ευρώ και ΕΕ

Μετά από πέντε μήνες φάνηκε ότι η διαπραγμάτευση με την Τρόικα των ΕΕ-ΕΚΤ-ΔΝΤ δεν οδηγεί πουθενά αλλού πέρα από τον εκβιασμό για την αποδοχή νέων μνημονίων. Οι λεγόμενοι θεσμοί είναι γεννημένοι γι’ αυτό, για να εξασφαλίσουν ότι ο πλούτος που παράγουν οι εργαζόμενοι θα περάσει στα χέρια του κεφαλαίου και των τραπεζών. Και στη σημερινή κρίση παίζουν αυτό το ρόλο με σκληρότητα, για να πληρώσει το κόστος ο κόσμος της δουλειάς.

Απέτυχε με δυο λόγια η πολιτική της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ που έλεγε «ούτε ρήξη ούτε υποταγή» και μιλούσε για τέλος των μνημονίων μέσα σε ΕΕ και ευρωζώνη. Πρόλαβε όμως να δεσμευτεί ότι θα πληρώσει το χρέος και θα περάσει σκληρά μέτρα για τη λεγόμενη δημοσιονομική προσαρμογή, σαν και αυτά που καταγράφονται στην πρόταση των 47 σελίδων. Αυτά έδωσαν το θάρρος σε όσους κυβερνήσαν μνημονιακά να απαιτούν εδώ και τώρα νέο μνημόνιο κραυγάζοντας «μένουμε Ευρώπη». Με αυτούς συντάσσεται και η Ένωση Περιφερειών Ελλάδας-ΕΝΠΕ, δηλαδή οι εκπρόσωποι ΝΔ-ΠΑΣΟΚ κλπ, που έσπευσε να δηλώσει εμμέσως πλην σαφώς ΝΑΙ σε όλα όσα προτείνει η Τρόικα.

Καθώς είναι φανερό ότι ο λαός δε δέχεται νέο μνημόνιο η κυβέρνηση αναγκάστηκε να πάρει την πρωτοβουλία για το δημοψήφισμα. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι διεκδικεί μια απλά μια πιο ήπια πρόταση νέου μνημονίου από ΕΕ-δανειστές.

Μπροστά σε αυτά τα δεδομένα, ο λαός, οι εργαζόμενοι και η νεολαία μπορούν να σηκώσουν ανάστημα και να δώσουν τη μάχη για ένα ΟΧΙ του λαού: όχι στην πρόταση των δανειστών για νέο σκληρότερο μνημόνιο, όχι στην πρόταση των 47 σελίδων και σε κάθε συμφωνία με τους δήμιους των δικαιωμάτων και ελευθεριών μας, όχι στην ΕΕ και το ευρώ. Το ΟΧΙ του λαού την Κυριακή μπορεί να ανοίξει το δρόμο για τέλος των διαπραγματεύσεων, κατάργηση των μνημονίων και διαγραφή του χρέους. Για την εθνικοποίηση των τραπεζών. Για την αποδέσμευση από ευρώ και ΕΕ. Για το σπάσιμο του καθεστώτος επιτροπείας, για ανεξαρτησία και κυριαρχία του λαού. Για ψωμί, παιδεία, δουλειά, γη και ελευθερία.

Να ψηφίσουμε ΟΧΙ έχοντας το νου μας τους αγώνες των εργαζομένων σε ιδιωτικό και δημόσιο τομέα, όσους χτύπησε η ανεργία, όσους πήραν το δρόμο της ξενιτιάς, όσους μένουν ανασφάλιστοι, όσους συντρίβει η φτώχεια, ντόπιους και μετανάστες. Δεν ξεχνάμε την καταστολή και τη φασιστική βία που έφεραν τα μνημόνια. Να έχουμε στο νου μας τη νέα γενιά που για μέλλον της προορίζουν το περιθώριο και την ανεργία. Την αγροτιά που τη ρημάζουν η ΕΕ και η ΚΑΠ, ενώ η Κ. Μακεδονία θα μπορούσε να θρέψει όλη τη χώρα. Τις Σκουριές και τον τόπο μας που παραδίνεται στην κερδοσκοπία των αρπακτικών του κεφαλαίου. Να μην ξεχάσουμε την Κυριακή ότι το ΝΑΙ είναι η επιλογή της Τρόικας, του Γιούνκερ, της Μέρκελ και του Φούχτελ, των Σαμαρά-Βενιζέλου-Παπανδρέου, των βιομηχάνων και των τραπεζών.

Το ΟΧΙ είναι σύνθημα για αγώνα, είναι το μεγάλο «Ναι» σε μια άλλη πορεία της κοινωνίας, με το λαό και το εργατικό κίνημα να χαράζει το δρόμο για ένα μέλλον χωρίς φτώχεια, χρέη, εκμετάλλευση, ανελευθερία.

Όχι στα προγράμματα της σύγχρονης σκλαβιάς! Μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους (αφίσα)

skp_5mina_low

«Η ΕΕ εγγυάται διαιώνιση των Μνημονίων»: συνέντευξη του Θ. Αγαπητού στην εφημερίδα «Πριν»

Η ΕΕ εγγυάται διαιώνιση των Μνημονίων – Θανάσης Αγαπητός, περιφερειακός σύμβουλος Κ. Μακεδονίας

Αν ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ είχαν ανακοινώσει στις 24 Γενάρη αυτά που τώρα ονομάζουν «κόκκινες γραμμές», δεν θα ήταν σήμερα στην κυβέρνηση.

«Δεν εκπλήσσει κανένα ο εκβιασμός της ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ με την κομματική πειθαρχία και μάλλον προϊδεάζει για την αντιμετώπιση της αριστερής διαφωνίας. Κάθε φορά που οι ηγεσίες συμβιβάζονται και προδίδουν τις αρχές και τις αξίες της Αριστεράς θυμούνται την κομματική πειθαρχία. Τα ζήσαμε και το 1989 με την κυβέρνηση Τζανετάκη», τονίζει στο Πριν ο αγωνιστής δάσκαλος και στέλεχος της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, Θανάσης Αγαπητός.

Συνέντευξη στον Γιώργο Κρεασίδη

– H κυβέρνηση λέει ότι έχει θέσει κόκκινες γραμμές και δεν κάνει πίσω…

– Πρώτα από όλα, η κυβέρνηση έχει κάνει πίσω στο ξήλωμα όσων ρήμαξαν τις ζωές μας εδώ και πέντε χρόνια. Η διαπραγμάτευση αφορά επιπλέον μέτρα. Η κυβέρνηση έχει τρεις κρίσιμες υποχωρήσεις με την αποδοχή της ανάγκης για δημοσιονομική προσαρμογή, για νέα μέτρα και κυρίως για αποπληρωμή του ληστρικού χρέους. Δέχεται τη λογική του πρωτογενούς πλεονάσματος που σημαίνει όχι δαπάνες για τις κοινωνικές ανάγκες και την αντιμετώπιση της ανεργίας. Προτείνει αύξηση του ΦΠΑ στα τρόφιμα και νέα φοροεπιδρομή στους εργαζόμενους, ιδιωτικοποιήσεις σε αεροδρόμια και τα λιμάνια Πειραιά και Θεσσαλονίκης. Υιοθετεί την τροϊκανή λογική περί κρίσης του ασφαλιστικού και δέχεται τη μείωση των πρόωρων συνταξιοδοτήσεων, ενώ το πρόβλημα είναι η ανασφάλιστη «μαύρη» εργασία, η ανεργία και η εισφοροδιαφυγή της εργοδοσίας. Η διαπραγμάτευση αφορά την έκταση και τους ρυθμούς των μέτρων.

– Δεν σας εκπλήσσει η επιμονή της ΕΕ και του ΔΝΤ στην προώθηση των λεγόμενων μεταρρυθμίσεων;

– Η στάση της ΕΕ και του ΔΝΤ είναι προβλέψιμη, καθώς διακηρύσσουν σε όλους τους τόνους ότι στόχος τους είναι η ανταγωνιστικότητα του κεφαλαίου με μείωση του κόστους εργασίας, δηλαδή η κινεζοποίηση και η υποταγή όλων των δημόσιων πόρων στην πληρωμή του χρέους και τη σωτηρία των τραπεζών – άρα και η ριζική μείωση των δαπανών για παιδεία, υγεία, υπηρεσίες και η ιδιωτικοποίηση των πάντων. Είναι η συνταγή για το ξεπέρασμα της κρίσης σε όφελος του κεφαλαίου. Γι’ αυτό έχουν στο στόχαστρο τα δημοκρατικά δικαιώματα, καθώς φοβούνται ότι οι λαοί θα αντισταθούν. Καθόλου τυχαία λοιπόν επιμένουν σε μια γραμμή νέων, πιο άγριων Μνημονίων. Με αυτή τη λογική μεθοδεύουν σε διαδικασίες κεκλεισμένων των θυρών μαζί με τις ΗΠΑ και άλλα ιμπεριαλιστικά κέντρα τη λεγόμενη Διατλαντική Συμφωνία Εμπορίου και Επενδύσεων (ΤΤΙΡ) που θα ανακηρύξει σε υπέρτατο νόμο την κερδοσκοπία των μονοπωλίων. Το μόνο λοιπόν που προκαλεί έκπληξη σήμερα σε σχέση με την ΕΕ και το ΔΝΤ είναι οι αντιλήψεις στην Αριστερά ότι είναι δυνατό να ξεπεράσουμε τα Μνημόνια και να κρατήσουμε κάτι από τα δικαιώματα και τις ελευθερίες μας εντός ΕΕ. Τα δεσμά της ΕΕ και του ευρώ δεν είναι το αντίθετο του χάους αλλά η εγγύηση για τη διαιώνιση των Μνημονίων.

Ανάγνωση του υπολοίπου άρθρου