Παρεμβάσεις στο δημόσιο: Για την επαίσχυντη απόφαση της ΕΕ της ΑΔΕΔΥ να ακυρώσει την απεργία στις 3/6 και να την μετακινήσει για τις 10/6

ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ –ΚΙΝΗΣΕΙΣ –ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΕΙΣ στο ΔΗΜΟΣΙΟ

http://paremvaseisdimosiou.blogspot.gr/                                 dimosio.paremvasis@gmail.com

ΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΑΠΕΡΓΙΕΣ ΔΕΝ ΑΝΑΣΤΕΛΛΟΝΤΑΙ, ΔΕΝ ΑΝΑΒΑΛΛΟΝΤΑΙ,

ΔΕΝ ΞΕΠΟΥΛΙΟΥΝΤΑΙ

ΤΕΡΜΑ ΣΤΑ ΠΑΖΑΡΙΑ ΤΩΝ ΓΡΑΦΕΙΟΚΡΑΤΩΝ

Για την επαίσχυντη απόφαση της ΕΕ της ΑΔΕΔΥ να ακυρώσει την απεργία στις 3/6 και να την μετακινήσει για τις 10/6

Δήλωση των εκπροσώπων των Παρεμβάσεων στο ΓΣ της ΑΔΕΔΥ

Αργύρης Χρήστος, Ζαμπουλάκης Νίκος, Κουρούκλης Αντώνης, Παραφόρου Άντα, Ρέππα Ντίνα, Ρίζος Μιχάλης, Χαλαστάνης Θόδωρος

ξεπουληθήκατε στο γιουσουρούμ

για ένα κουστούμ, για ένα κουστούμ

Πριν λίγο, και με συνοπτικές διαδικασίες, η πλειοψηφία της ΕΕ της ΑΔΕΔΥ,  (ΔΗΣΥΠ (ΚΙΝΑΛ), ΔΑΣ-ΠΑΜΕ, ΕΑΕΚ (ΣΥΡΙΖΑ) και ΔΗΜΟΣΙΟΫΠΑΛΛΗΛΙΚΗ ΑΝΑΤΡΟΠΗ), με μοναδική διαφωνία του εκπροσώπου των ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΩΝ, Ρίζου Μιχάλη,  έγραψε στα παλιότερα των υποδημάτων της, την από 19/5 απόφαση του ΓΣ (που οι ίδιες παρατάξεις ψήφισαν) η οποία προκήρυσσε «απεργία την Πέμπτη 3 Ιουνίου ενάντια στο αντεργατικό τερατούργημα Χατζηδάκη και ταυτόχρονα έθετε την πρόταση για ανάλογη απόφαση και στα συνδικάτα του ιδιωτικού τομέα» (την επισυνάπτουμε).

Σαν έτοιμες από καιρό, οι παρατάξεις της ήττας και της κωλοτούμπας, και ενώ ο ιδιωτικός τομέας σε μεγάλο μέρος του είχε υιοθετήσει την πρόταση (ΕΚΑ, ΕΚΠ, πλήθος άλλων εργατικών κέντρων, ομοσπονδιών, πρωτοβάθμιων σωματείων πανελλαδικά είχαν επίσης προκηρύξει απεργία για τις 3 Ιούνη), και ενώ όλοι ετοιμαζόμασταν για την επιτυχία της, έκαναν στροφή 180 μοιρών. Αφορμή η απόφαση της εργοδοτικής, κυβερνητικής ΓΣΕΕ, (της ΓΣΕΕ του κοινωνικού εταιρισμού, του επίσημου συνομιλητή του ΣΕΒ, του συνεδρίου των ΜΑΤ) για μετάθεση της απεργίας στις 10 Ιούνη.

Μάλιστα ήταν τόση η σπουδή τους να προωθήσουν αυτή την αθλιότητα που έσπευσαν να στείλουν στο ΕΚΑ (αλήθεια γιατί μόνο εκεί;) την πραξικοπηματική τους απόφαση για αλλαγή ημερομηνίας πριν αυτό συνεδριάσει, χωρίς καν να περιμένουν την απόφαση του «ιδιωτικού τομέα» -για να τη χρησιμοποιήσουν τουλάχιστον ως άλλοθι.

Η απόφαση αυτή είναι ιστορική και δεν έχει να κάνει με ημερομηνίες και τα γνωστά παιχνίδια της κολοκυθιάς:

-Αλλάζει το περιεχόμενο της απεργιακής σύγκρουσης. Αντί για μετωπική αντιπαράθεση συνολικά με το νόμο που καταργεί το 8ωρο και βάζει απεργίες και συνδικάτα στο γύψο, αποφασίζουν από κοινού με τη ΓΣΕΕ να δώσουν μάχη κατά «ορισμένων επίμαχων διατάξεων του νόμου». Κι αντί για ανατροπή της εργασιακής ζούγκλας παλεύουν «για τη μη χειροτέρευση της», δηλ. την αποδέχονται αρκεί …να μπει κλιματιστικό στην κόλαση. Απόδειξη το ίδιο το ΔΤ της ΓΣΕΕ:

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ 31.5.21 24ΩΡΗ ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ ΠΕΜΠΤΗ 10 ΙΟΥΝΙΟΥ

Συνεδρίασε σήμερα η Ολομέλεια της Διοίκησης της ΓΣΕΕ και έλαβε απόφαση για την πραγματοποίηση 24ωρης Πανελλαδικής Απεργίας την Πέμπτη 10 Ιουνίου και Συγκεντρώσεις Διαμαρτυρίας στην Αθήνα αλλά και σε άλλες μεγάλες πόλεις της χώρας. Η Συνομοσπονδία εξ αρχής έχει εκφράσει την έντονη διαφωνία της σχετικά με επίμαχες διατάξεις του Εργασιακού Νομοσχεδίου, ένα νομοσχέδιο με νομοθετήματα, τα οποία εάν εφαρμοστούν θα επιφέρουν τεράστιο πλήγμα στην αγορά εργασίας, στη συλλογική αυτονομία αλλά και στην κοινωνία. Η Συνομοσπονδία θα συνεχίσει να δίνει τη μάχη της, ώστε να μην ενταθούν οι συνθήκες εργασιακής ζούγκλας που ήδη υφίστανται οι εργαζόμενοι, οι οποίοι μετά τα βάρη των μνημονίων σηκώνουν στην πλάτη τους τώρα και τις οικονομικές επιπτώσεις της πανδημίας. Μετά την 24ωρη απεργία θα συνεδριάσει η εκτελεστική επιτροπή της ΓΣΕΕ προκειμένου να προγραμματίσει τις επόμενες δράσεις της.

-Βοηθάει τα μέγιστα την κυβέρνηση της ΝΔ που κερδίζει κι άλλο χρόνο, και διατηρεί την πρωτοβουλία των κινήσεων. Εξαρτά το σχέδιο αγώνων από το ρυθμό της κυβέρνησης και όχι των εργατικών αναγκών.

-Μετατρέπει τις απεργίες σε «κινητές εορτές», υπονομεύοντας κι άλλο την αξιοπιστία των συνδικάτων και των αποφάσεων τους.

-Απαντά στην επίθεση του κεφαλαίου, της ΕΕ και της κυβέρνησης με τυπικές κινητοποιήσεις «για να βγει η υποχρέωση» και όχι με σχέδιο πανεργατικού ξεσηκωμού, απεργιακής απειθαρχίας και αγωνιστικής κλιμάκωσης για την ανατροπή του νόμου, τον πολιτικό κλονισμό της κυβέρνησης και της αντεργατικής πολιτικής.

Συνήγοροι σε αυτή την αθλιότητα και με ιστορικές ευθύνες – απέναντι σε ένα νομοσχέδιο που ανατρέπει ιστορικές κατακτήσεις – είναι οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ. Για μια ακόμη φορά διαχωρίζονται μόνο στα λόγια και διαφοροποιούνται χωροταξικά στις πλατείες, αλλά συμπορεύονται στο αγωνιστικό σχέδιο χαμηλών πτήσεων, ήττας και υποταγής με τη ΓΣΕΕ και γενικά τις ηγεσίες του κυβερνητικού, εργοδοτικού συνδικαλισμού. Αρνείται να διατυπώσει ένα διαφορετικό σχέδιο αγώνα που θα συμβάλει σε ένα πολιτικό εργατικό κίνημα ανατροπής και όχι διαβούλευσης των όρων εξαθλίωσης και έντασης της εκμετάλλευσης των εργαζομένων. Δεν υπάρχει καμία δικαιολογία. Υπήρχε επιλογή. Μετά την απεργία στις 3 Ιούνη και στο βαθμό που η κυβέρνηση κατέθετε το νομοσχέδιο στη βουλή, το νέο απεργιακό βήμα να γίνει στις 10/6. Εκτός και οι δεσμεύσεις περί απεργιακής κλιμάκωσης ήταν τζούφιες και το ΠΑΜΕ είχε αποφασίσει από την αρχή να γίνει μια απεργία και τέλος.  Το πρόβλημα είναι βαθύ. Ο κόσμος που τους ακολουθεί ας βγάλει τα συμπεράσματα του.

Το κρίσιμο ερώτημα ήταν και παραμένει αν θα υπάρξει προειδοποιητική απεργία πριν την κατάθεση του νομοσχεδίου με στόχο την αποτροπή της κατάθεσης, την όξυνση της αντιπαράθεσης με εργοδοσία και κυβέρνηση και τη μαχητική εμφάνιση των εργαζόμενων στο προσκήνιο και όχι μια απεργία ντουφεκιά που θα μετακινείται συνεχώς με διάφορες δικαιολογίες και αφορμές για να συμπέσει τελικά με την ημέρα ψήφισης του νομοσχεδίου κι έτσι να λήξει άδοξα «η μάχη των μαχών».

Είναι φανερό ότι επιλέγεται μια τακτική διολίσθησης που μεταθέτει την απεργιακή απάντηση όλο και πιο πίσω χρονικά (το έργο έχει ξαναπαιχτεί και έχει λήξει άδοξα με την ψήφιση του νόμου Κατρούγκαλου).

Ο λόγος τώρα στις δυνάμεις της ανατροπής, τα πρωτοβάθμια σωματεία, τις επιτροπές αγώνα, τις συνελεύσεις, τους ίδιους τους εργαζόμενους. Όσο κι αν οι ηγεσίες ορισμένων παρατάξεων δεν θέλουν να τους ακούσουν.

 Ο νόμος αυτός πρέπει να ανατραπεί, να μην κατατεθεί στη Βουλή ούτε να ψηφιστεί. Η αντεργατική σφοδρότητα του είναι πρωτοφανής: απογειώνει σε γιγάντιο βαθμό την εκμετάλλευση του εργαζόμενου με την παραπέρα κλοπή του εργάσιμου χρόνου, τσακίζει τα σωματεία και τις συνδικαλιστικές ελευθερίες, διαλύει τις Συλλογικές συμβάσεις αφήνοντας τον εργαζόμενο απροστάτευτο απέναντι στο αφεντικό.

Σε μια εποχή που ο κοινωνικά αναγκαίος χρόνος εργασίας (το πραγματικό μέτρο του πλούτου) για την παραγωγή ενός προϊόντος μειώνεται, οι τεχνολογικές και παραγωγικές δυνατότητες τεράστιες, ο καπιταλισμός απαιτεί όλο και περισσότερα από τον εργάτη δίνοντάς του όλο και λιγότερα. Απαιτεί να γίνουμε οι σκλάβοι ενός καινούριου εργασιακού μεσαίων, στο όνομα μάλιστα τους εκσυγχρονισμού και της προόδου!

Δεν πρόκειται για ένα απλό νομοσχέδιο. Αποτελεί την επιτομή ενός ολόκληρου προγράμματος αντιδραστικών μεταρρυθμίσεων της αστικής πολιτικής, μια ιστορική πρόκληση σταθεροποίησης, κερδοφορίας και ενισχυμένης ανταγωνιστικότητας των μεγαλοεπιχειρηματιών.

Στεκόμαστε μετωπικά απέναντι στο νόμο και την κυβερνητική πολιτική. Δεν μπαίνουμε σε καμιά συζήτηση και διάλογο μαζί της. Μας κήρυξαν τον πόλεμο, θα απαντήσουμε δυναμικά και εξεγερτικά! Θα είμαστε απέναντι σε κάθε πολιτική ή συνδικαλιστική δύναμη που συναινεί με αυτή την πολιτική και επιχειρεί να ωραιοποιήσει το νόμο. Τα μέτρα αυτά είναι στην φαρέτρα του κεφαλαίου και της Ε.Ε, αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι της στρατηγικής τους και όχι απλά νεοσυντηρητική ιδεοληψία. Γι αυτό και οι προηγούμενες κυβερνήσεις ψήφισαν απεργοκτόνους νόμους, έβαλαν τις βάσεις για τη «διευθέτηση» δηλ. επέκταση του χρόνου εργασίας με συνεννοήσεις εργοδοτών και ενώσεων εργαζομένων.

ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ:

• Να μην περάσει ο νόμος Χατζηδάκη στο σύνολό του.
• Μείωση του χρόνου εργασίας με αύξηση αποδοχών. Άμεσα 35ωρο 5ήμερο. Σταθερή δουλειά για όλους. Νομοθέτηση της Κυριακάτικης αργίας.
• Να ακυρωθούν οι νόμοι για τη διευθέτηση του χρόνου εργασίας.
• Διεύρυνση των συνδικαλιστικών ελευθεριών. Συνδικάτα ελεύθερα από κράτος, κυβερνήσεις, εργοδοσία. Κατάργηση των απεργοκτόνων νόμων.

ΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΑΠΕΡΓΙΕΣ ΔΕΝ ΣΤΑΜΑΤΑΝΕ ΟΥΤΕ ΑΝΑΒΑΛΛΟΝΤΑΙ ΕΠΕΙΔΗ ΤΟ ΘΕΛΟΥΝ ΟΙ ΗΓΕΣΙΕΣ ΤΩΝ  ΣΥΜΒΙΒΑΣΜΕΝΩΝ ΠΑΡΑΤΑΞΕΩΝ

ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΧΩΡΙΣ ΑΥΤΟΥΣ!

Advertisement

Παρεμβάσεις για το πρόγραμμα δράση της ΑΔΕΔΥ: Απεργία τώρα ενάντια στα προαπαιτούμενα της 4ης αξιολόγησης

ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ –ΚΙΝΗΣΕΙΣ –ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΕΙΣ στο ΔΗΜΟΣΙΟ

http://paremvaseisdimosiou.blogspot.gr/ dimosio.paremvasis@gmail.com

Τοποθέτηση των εκπροσώπων των Παρεμβάσεων στην ΕΕ της ΑΔΕΔΥ για το Πρόγραμμα δράσης

Απεργία τώρα ενάντια στα προαπαιτούμενα της 4ης αξιολόγησης

11/6/2018

Την Παρασκευή 8/6 η κυβέρνηση ανακοίνωσε ότι θα εισάγει τα μέτρα για συζήτηση στην ολομέλεια της Βουλής την Τετάρτη 13/6 με ένα νέο ν/σχέδιο – τερατούργημα 500 σελίδων και θα το ψηφίσει στις 14/6 στις 3 το μεσημέρι!

Με μια απλή κίνηση για άλλα μια φορά “αδειάζει” τον αγωνιστικό σχεδιασμό της ΑΔΕΔΥ, αλλά και του ΠΑΜΕ, οι οποίοι είχαν ήδη ανακοινώσει ότι θα προχωρήσουν σε απογευματινό συλλαλητήριο την Πέμπτη 14/6. Μετά από αυτό, όλες οι παρατάξεις της ΑΔΕΔΥ συζητάνε για ένα συλλαλητήριο το μεσημέρι με την προκήρυξη στάσης εργασίας.

Επαναλαμβάνεται έτσι το σενάριο η κυβέρνηση να ψηφίζει πακέτο Μνημονιακών προαπαιτούμενων, το Γενάρη της 3ης και τώρα της 4ης αξιολόγησης, και να μην βρίσκεται αντιμέτωπη ούτε με μια απεργία και διαδηλώσεις που να αμφισβητούν αυτή την πολιτική, πόσο μάλλον να θέτουν στόχο την ανατροπή της.

Τεράστια είναι η ευθύνη της πλειοψηφίας της ΑΔΕΔΥ, με τις δυνάμεις του προεδρείου (ΔΑΚΕ, ΔΗΣΥΠ – πρώην ΠΑΣΚ, ΕΑΕΚ – Σύριζα, Συνδικαλιστική Ανατροπή στους ΟΤΑ) να αρνούνται πεισματικά, από κοινού με τη ΓΣΕΕ, να βγάλουν ακόμα και την τυπική 24ωρη απεργία κατά την ψήφιση των προαπαιτούμενων, απεργία που θα δηλώνει την πολιτική αντίθεση στην πολιτική των Μνημονίων και των νέων μέτρων. Δε θέλουν να φαίνεται, έστω και σε συμβολικό επίπεδο, η αντίθεση των εργαζομένων στη διαδικασία των αξιολογήσεων. Αρνούνται το στόχο της αποτροπής τόσο της αξιολόγησης από τους θεσμούς όσο και της ολοκλήρωσης του προγράμματος, με το οποίο τα κόμματα τους συμφωνούν.

Έτσι, μεθοδεύουν με κάθε τρόπο τον παροπλισμό και την ακύρωση των εργατικών αντιδράσεων, ώστε να διευκολύνεται η κυβέρνηση (σήμερα αυτή, αύριο άλλη, των δικών τους εκλεκτών κομμάτων, όπως κάποιες παρατάξεις ευελπιστούν) να περνάει τα Μνημόνια χωρίς ενοχλητικές αντιδράσεις και, κυρίως, χωρίς να συγκροτείται δυναμική που να θέσει σε αμφισβήτηση το πολιτικό σχέδιο ολοκλήρωσης των μεταρρυθμίσεων σε όφελος του κεφαλαίου.

Παρεμβάσεις στο δημόσιο: Προεδρείο συγκάλυψης στην ΕΔΟΘ του σκανδάλου των 120.000 ευρώ

ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ –ΚΙΝΗΣΕΙΣ –ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΕΙΣ στο ΔΗΜΟΣΙΟ

https://paremvasi.blogspot.gr/  dimosio.paremvasis@gmail.com

5/2/2018

Προεδρείο συγκάλυψης στην ΕΔΟΘ του σκανδάλου των 120.000 ευρώ (30/1/2018)

Το προεδρείο που συγκροτήθηκε στην Εκτελεστική Επιτροπή της ΕΔΟΘ από ΔΑΚΕ (πρόεδρος, ειδικός γραμματέας), Πρωτοπορία -πρώην ΠΑΣΚ- (γραμματέας, οργ. Γραμματέας, έφορος υλικού), Αγ. Συνεργασία –ΣΥΡΙΖΑ- (ταμίας, έφορος υλικού) και ΠΑΜΕ (αντιπρόεδρος) είναι μεθόδευση συγκάλυψης του σκανδάλου της “μαύρης τρύπας” των 120.000 ευρώ που δεν αποδόθηκαν στον ΟΑΣΘ για τις εκπτωτικές κάρτες των συναδέλφων.

Το προεδρείο συγκροτήθηκε:

• Χωρίς να αποδοθούν ευθύνες στα πρόσωπα, αλλά και τις παρατάξεις, ενώ είναι γνωστό ποιες παρατάξεις και ποια πρόσωπα εμπλέκονται στη διαχείριση αυτών των χρημάτων. Η πρώτη φάση της συγκάλυψης έγινε με την απόφαση του Γ.Σ. της ΕΔΟΘ που ψήφισαν οι ίδιες παρατάξεις στις 30/11/2017, χωρίς να κατονομάζουν τους υπεύθυνες παρατάξεις Πρωτοπορία/ΠΑΣΚ και ΔΑΚΕ και τα πρόσωπα αυτών των παρατάξεων που εμπλέκονται στο σκάνδαλο στην ΕΔΟΘ, το οποίο χαρακτηρίζουν χρέος προς τον ΟΑΣΘ.
• Χωρίς να καταθέτουν τα στοιχεία για τη διαχείριση των χρημάτων από αυτούς που εμπλέκονται και ισχυρίζονται ότι τα έχουν και θα τα παραδώσουν. Χωρίς τα στελέχη της Πρωτοπορίας και της ΔΑΚΕ που εμπλέκονται να αναλάβουν τις ευθύνες.
• Χωρίς να διασφαλιστεί ότι δε θα πληρώσει το κόστος η ΕΔΟΘ και συνδικαλιστές που δεν έχουν καμιά εμπλοκή. Στις 24/1/2017 κοινοποιήθηκε στην ΕΔΟΘ, μέσω δικαστικού κλητήρα, εξώδικο προς όλα τα μέλη της ΕΕ ξεκαθαρίζοντας πως ζητάει να αποδοθεί το ποσό των 118.173,80 ευρώ από την ΕΔΟΘ για τη μη καταβολή του αντίτιμου των χορηγηθέντων καρτών.
• Χωρίς να υπάρχουν σκιές για τα πρωτοβάθμια σωματεία.

Το προεδρείο συγκροτήθηκε μετά την παραίτηση από την ΕΕ του πρώην προέδρου που έχει βασικές ευθύνες για το σκάνδαλο, μετά και τις προσπάθειες για διακανονισμό με τη διοίκηση του ΟΑΣΘ. Διακανονισμό που ίσως ρίξει την οφειλή κάτω από όριο που κάνει την πράξη κακούργημα, με τις ανάλογες συνέπειες. Την ίδια στιγμή αποκαλύπτεται ότι υπάρχουν και άλλα σοβαρά θέματα οικονομικής διαχείρισης, καθώς η ΕΔΟΘ εμφανίζεται να χρωστά ΕΝΦΙΑ για το κτίριό της. Κάτι τέτοιο δεν καταγράφηκε στον οικονομικό απολογισμό του πρόσφατου συνεδρίου (Μάης 2017), τον οποίο υπερψήφισαν ΔΑΚΕ-Πρωτοπορία-Αγ. Συνεργασία.

Μπήκαν στο προεδρείο ΔΑΚΕ και Πρωτοπορία που έσπευσαν να αξιοποιήσουν το σωσίβιο που τους πέταξαν οι άλλες δυο παρατάξεις, μήπως και ξεχαστούν οι ευθύνες των ηγετικών στελεχών τους. Η Αγ. Συνεργασία που από “αρχάγγελος της κάθαρσης” έσπευσε να πλαισιώσει το προεδρείο, παρά τις μεγαλοστομίες ότι δε θα μπει σε αυτό αν δεν ξεκαθαρίσει το σκάνδαλο. Από κοντά και το ΠΑΜΕ, που αποδείχτηκε ακριβό στα πίτουρα και άλλαξε άρδην τη γραμμή της αποχής από το προεδρείο της ΑΔΕΔΥ και της ΕΔΟΘ τα προηγούμενα χρόνια. Η λογική του αναλογικού προεδρείου το οδηγεί στη συναίνεση σε αυτό το προεδρείο της συγκάλυψης και της συναίνεσης με την κυβερνητική-μνημονιακή πολιτική. Μόνο οι Παρεμβάσεις διαχώρισαν με σαφήνεια τη θέση τους και δε συμμετέχουν σε αυτήν την απαράδεκτη συνεργασία συγκρότησης ενός προεδρείου συγκάλυψης του σκανδάλου της ΕΔΟΘ. Ως Παρεμβάσεις απείχαμε από τη διαδικασία της εκλογής, δηλώνοντας παράλληλα ότι είναι υποκρισία και πολιτικός εμπαιγμός από κοινού να συγκροτούν προεδρείο, αν και αναγνωρίζουν όλοι ότι αλλοιώθηκαν τα αποτελέσματα του συνεδρίου με τη συναλλαγή Πρωτοπορίας-ΜΕΤΑ-Διεξόδου και την υφαρπαγή της δεύτερης έδρα των Παρεμβάσεων στην ΕΕ από παράταξη του ΠΑΣΟΚ/Κιν. Αλλαγής.

Βρισκόμαστε μπροστά σε σημαντικές μάχες στο δημόσιο τομέα στο ζήτημα των συμβασιούχων, της αξιολόγησης, της μισθολογικής πολιτικής, των αναδιαρθρώσεων στο δημόσιο τομέα. Είναι σε εξέλιξη η επίθεση σε μια σειρά από κλάδους, την υγεία, την παιδεία, τους δήμους, την κοινωνική ασφάλιση, τις υπηρεσίες. Απέναντι στην πολιτική κυβερνήσεων-ΕΕ, τα μνημόνια και τα αντιλαϊκά μέτρα, μόνο οι ενωτικοί και μαχητικοί αγώνες των εργαζομένων μπορούν να υψώσουν φραγμό. Οι εργαζόμενοι, με την εκφυλιστική κατάσταση που επικράτησε στην ΕΔΟΘ να ολοκληρώνεται στη συγκρότηση του προεδρείου συναλλαγής και συγκάλυψης του σκανδάλου δεν πρέπει να έχουν καμιά προσδοκία υπεράσπισης των δικαιωμάτων τους και χάραξης αγωνιστικής πορείας.

Η διέξοδος θα έρθει πέρα και ενάντια σε αυτό το εκφυλιστικό τοπίο του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού από τα πρωτοβάθμια σωματεία, τη δημοκρατία των γενικών συνελεύσεων και των επιτροπών αγώνα. Με πλαίσια διεκδικήσεων που θα βάζουν τα δικαιώματα μπροστά, με μορφές πάλης που στοχεύουν στη δικαίωση των εργαζομένων και όχι να βγει η υποχρέωση της διαμαρτυρίας. Με το συντονισμό των πρωτοβάθμιων σωματείων, τη διακλαδική και πανεργατική κοινή δράση των εργαζομένων, τη συνάντηση με τα αγωνιζόμενα τμήματα της νεολαίας και τη κοινωνίας. Με πολιτικούς στόχους ενάντια στους πυλώνες της αντιλαϊκής πολιτικής το χρέος, τα μνημόνια, το ευρώ και την ΕΕ. Με εμπιστοσύνη στους εργαζόμενους του δημόσιου τομέα και τους αγώνες τους και όχι στην εν λευκώ επιταγή στα σχέδια κυβερνητικής εναλλαγής και κομματικής ενίσχυσης.

Για όλους τους παραπάνω λόγους ζητάμε από τα πρωτοβάθμια σωματεία να πάρουν θέση, όπως και τα μέλη του Γ.Σ. , ώστε να συγκληθεί άμεσα έκτακτο Συνέδριο της ΕΔΟΘ.

Πανελλήνια Συνδιάσκεψη ΑΔΕΔΥ 2/3 Φλεβάρη: ολοταχώς στο δρόμο του κυβερνητικού-εργοδοτικού συνδικαλισμού

ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ –ΚΙΝΗΣΕΙΣ –ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΕΙΣ στο ΔΗΜΟΣΙΟ

http://paremvaseisdimosiou.blogspot.gr/    dimosio.paremvasis@gmail.com

5/2/2018

Πανελλήνια Συνδιάσκεψη ΑΔΕΔΥ 2/3 Φλεβάρη:

ολοταχώς στο δρόμο του κυβερνητικού-εργοδοτικού συνδικαλισμού

ΔΑΚΕ, ΔΗΣΥΠ (πρ. ΠΑΣΚ), ΕΑΕΚ (ΣΥΡΙΖΑ), Δημ. Ανατροπή αλλάζουν

πραξικοπηματικά τη θέση για την αξιολόγηση και αρνούνται οποιαδήποτε αγώνα

Η συγκρότηση προεδρείου στην Εκτελεστική Επιτροπή της ΑΔΕΔΥ, από τις παρατάξεις ΔΑΚΕ, ΔΗΣΥΠ (πρ. ΠΑΣΚ), ΕΑΕΚ (ΣΥΡΙΖΑ) και Δημοσιοϋπαλληλική Ανατροπή σηματοδότησε, όπως είχαμε εγκαίρως εκτιμήσει, τη στροφή για πλήρη προσαρμογή της ΑΔΕΔΥ σε γραμμή κυβερνητικού-εργοδοτικού συνδικαλισμού, σε γραμμή υποταγής στην υλοποίηση των μνημονίων και της πολιτικής κυβέρνησης-ΕΕ-κεφαλαίου. Μετά τη συγκρότηση του προεδρείου και την επαίσχυντη στάση της πλειοψηφίας της Εκτελεστικής, με τη μη προκήρυξη απεργίας όταν ψηφίστηκαν τα μέτρα της 3ης αξιολόγησης, τώρα, μετά τις εργασίες της Πανελλήνιας Συνδιάσκεψης και του Γενικού Συμβουλίου στις 2 και 3 Φλεβάρη, προστίθεται η επιχείρηση ανατροπής της θέσης του δημοσιοϋπαλληλικού κινήματος για την αξιολόγηση, αλλά και ο πλήρης αφοπλισμός των εργαζομένων, καθώς η παραμικρή δράση της ΑΔΕΔΥ θα εξαρτάται πλέον όχι μόνο από την αναξιόπιστη-εργοδοτική ΓΣΕΕ, αλλά και από τη στάση των εργοδοτικών οργανώσεων στο πλαίσιο μιας «Πανεθνικής», όπως την ονομάζουν, ταξικής συνεργασίας.

Είναι πια φανερή η πλήρης ταύτιση των παρατάξεων αυτών με τους κομματικούς τους φορείς, χρήσιμη στους εν δυνάμει κυβερνητικούς διαχειριστές είτε ΣΥΡΙΖΑ είτε ΝΔ και το Κίνημα Αλλαγής (ΠΑΣΟΚ, Ποτάμι κ.ά.) σε ρόλο μπαλαντέρ. Δεν είναι τυχαίο, εξάλλου, πως η μέχρι σήμερα «ανεξάρτητη» ΔΗΣΥΠ δηλώθηκε, για πρώτη φορά, ως παράταξη του Κινήματος Αλλαγής από το βήμα του Γενικού Συμβουλίου. Η εξέλιξη αυτή δείχνει ότι οι συγκεκριμένες παρατάξεις προτρέχουν στη δημιουργία όρων για κομματικές συγκλίσεις, με την επιχειρούμενη μετατροπή του συνδικαλιστικού κινήματος σε πυλώνα πολιτικής σταθερότητας του μνημονιακού καθεστώτος.

Η «καλή» αξιολόγηση και η επιχειρούμενη σύγκλιση με την κυβέρνηση

Στη Συνδιάσκεψη, που ενορχήστρωσαν οι παρατάξεις του προεδρείου, έγινε το πρώτο βήμα στην κατεύθυνση της πλήρους ευθυγράμμισης με την κυβερνητική προσπάθεια, για μια δήθεν «άλλη» και «καλή» αξιολόγηση, για το σταδιακό αδυνάτισμα και την εγκατάλειψη της μάχης ενάντια στην αξιολόγηση το 2018. Παραβλέποντας την αγωνιστική διάθεση που εκφράστηκε ακόμη και από ένα προεπιλεγμένο κλειστό σώμα, που δεν απηχεί καν την αγωνιστική δυναμική στους δημοσίους υπαλλήλους, υιοθέτησαν τη θέση υπέρ της αξιολόγησης, καθώς και την εφαρμογή της ως προϋπόθεση για την επιλογή των στελεχών.

Για την αποφασιστική κλιμάκωση του αγώνα ΤΩΡΑ! Να ξεπεράσουμε το συμβιβασμό του κατεστημένου κυβερνητικού και εργοδοτικού συνδικαλισμού

ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ –ΚΙΝΗΣΕΙΣ –ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΕΙΣ στο ΔΗΜΟΣΙΟ

http://paremvaseisdimosiou.blogspot.gr/          dimosio.paremvasis@gmail.com

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ ΤΗΣ ΕΕ ΤΗΣ ΑΔΕΔΥ ΣΤΙΣ 3/1/2018

Για την αποφασιστική κλιμάκωση του αγώνα ΤΩΡΑ

Να ξεπεράσουμε το συμβιβασμό του κατεστημένου κυβερνητικού και εργοδοτικού συνδικαλισμού που διευκολύνει την υλοποίηση της πολιτικής κυβέρνησης – ΕΕ – κεφαλαίου και την επιβολή των μέτρων της Γ αξιολόγησης

Στη συνεδρίαση της ΕΕ της ΑΔΕΔΥ στις 3/1/2018, που προκαλέσαμε με κοινό αίτημα Παρεμβάσεις, ΜΕΤΑ και ΠΑΜΕ, οι παρατάξεις ΔΑΚΕ, ΔΗΣΥΠ (πρ. ΠΑΣΚΕ), ΕΑΕΚ (ΣΥΡΙΖΑ), Δημοσιουπαλλική Ανατροπή (από ΟΤΑ) επέμειναν απροκάλυπτα στον ουσιαστικό παροπλισμό του δημοσιοϋπαλληλικού κινήματος και τη διευκόλυνση του σχεδίου κυβέρνησης, ΕΕ, κεφαλαίου και όλων των πολιτικών δυνάμεων που στηρίζουν τα Μνημόνια ως μοναδική διέξοδο για τη χώρα. Την ώρα που η κυβέρνηση ετοιμάζεται να φέρει για ψήφιση τα μέτρα της Γ αξιολόγησης και επίκειται η υπονόμευση ακόμα και του δικαιώματος της προκήρυξης απεργίας από τα πρωτοβάθμια (κλαδικά και επιχειρησιακά) σωματεία, δήλωσαν από κοινού ότι δεν υπάρχει λόγος για κλιμάκωση του αγώνα και προκήρυξη απεργίας. Επέμειναν ότι αρκεί μια 3ωρη στάση εργασίας τη μέρα ψήφισης των μέτρων!

 Αντί να αναλάβουν τις ευθύνες τους για τη μέχρι τώρα πορεία που έσπειρε απογοήτευση και δεν επιδίωξε να συσπειρώσει τους εργαζόμενους στην κατεύθυνση της αποτροπής των μέτρων και συνολικά της Γ αξιολόγησης (την οποία, λίγο ως πολύ, θεωρούν αναγκαία), επέρριψαν την ευθύνη στους εργαζόμενους οι οποίοι δεν κινητοποιούνται («η απεργία δεν τραβάει», «ο κόσμος δε θέλει να αγωνιστεί», «δεν υπάρχει κλίμα και όροι για ανατροπή»!!!) και κατέληξαν στο ότι θα ανακοινώσουν την απόφαση τους για 3ωρη στάση με συλλαλητήριο τη μέρα ψήφισης των μέτρων…

Η προκλητική αυτή στάση αποτυπώνει μια ευρύτερη συναίνεση των δυνάμεων του παλιού και νέου κυβερνητικού συνδικαλισμού που έχουν αναλάβει το ρόλο του «κοινωνικού εταίρου» στα πρότυπα της ΓΣΕΕ και επιδιώκουν να ελαχιστοποιήσουν τις αντιδράσεις απέναντι σε αυτή την πολιτική αλλά και στα κόμματα τους, δηλαδή των παλιών, νέων και επόμενων διαχειριστών της.

Αυτή η στάση των συγκεκριμένων συνδικαλιστικών δυνάμεων φαίνεται να μορφοποιείται και γύρω από την συναίνεση τους στην συγκρότηση προεδρείου στην ΑΔΕΔΥ. Καθόλου τυχαία έχουν μιλήσει για ανάγκη ευρύτερης πολιτικής συναίνεσης που θα αποτελεί την κοινή βάση των δυνάμεων που συγκροτούν το προεδρείο. Ακριβώς γι αυτό, τόσο στις τωρινές αποφάσεις όσο και συνολικότερα στα κείμενα της ΑΔΕΔΥ, όλο και περισσότερο αδυνατίζει η συνολική κριτική στην κυβέρνηση, εξαφανίζεται η αντιπαράθεση με την ΕΕ και το κεφάλαιο και η ευρύτερη αμφισβήτηση του χρέους, όλο και λιγότερο αποτυπώνονται οι ευθύνες όλων των πολιτικών δυνάμεων που ψήφισαν και στηρίζουν τα μνημόνια και την καπιταλιστική αναδιάρθρωση. Η στάση τους αποτυπώνεται και στον τρόπο που οργανώνουν τη συνδιάσκεψη για την αξιολόγηση, όπου φαίνεται ότι θα επιχειρήσουν να αλλάξουν την μαχητική στάση που συσπείρωσε τους εργαζόμενους και στρίμωξε την κυβέρνηση ακυρώνοντας στην πράξη την εφαρμογή ενός σοβαρό μνημονιακού μέτρου.

Στη συνεδρίαση στις 3/1 οι Παρεμβάσεις κατέθεσαν ένα συνεκτικό αγωνιστικό σχέδιο, το οποίο κατέθεσαν, σε συνεννόηση με ταξικά εργατικά σχήματα, και σε 8 τουλάχιστον Εργατικά Κέντρα και θα συνεχίσουν να καταθέτουν σε πρωτοβάθμια σωματεία, με στόχο την κοινή δράση και συντονισμό δημοσίου και ιδιωτικού τομέα.

Απαξίωση των συνδικάτων και εκφυλισμός από τη συναλλαγή ΠΑΣΚ-ΜΕΤΑ στην ΕΔΟΘ και την υφαρπαγή έδρας από τις Παρεμβάσεις

Αγωνιστικές Παρεμβάσεις Κινήσεις Συσπειρώσεις στο δημόσιο Θεσσαλονίκης

http://paremvasi.blogspot.gr/            dimosio.paremvasis@gmail.com

Απαξίωση των συνδικάτων και εκφυλισμός από τη συναλλαγή ΠΑΣΚ-ΜΕΤΑ στην ΕΔΟΘ και την υφαρπαγή έδρας από τις Παρεμβάσεις

Φαινόμενα ακραίου εκφυλισμού που οδηγούν στην απαξίωση των συνδικάτων είδαμε στη συνεδρίαση του Γενικού Συμβουλίου της ΕΔΟΘ/ΝΤ ΑΔΕΔΥ Θεσσαλονίκης για την εκλογή Εκτελεστικής Επιτροπής τη Δευτέρα 11/9. Έγινε φανερό ότι η παράταξη Πρωτοπορία, δηλαδή η ΠΑΣΚ, προκειμένου να βγάλει τρεις έδρες και να βγει πρώτη, ώστε να διεκδικήσει τη θέση του προέδρου της ΕΔΟΘ, είχε προχωρήσει σε συναλλαγή με τους συνδικαλιστές του ΜΕΤΑ (Αριστερή Ριζοσπαστική Ενότητα), δηλαδή της ΛΑΕ. Έτσι τα συνδικαλιστικά στελέχη του ΜΕΤΑ στην ΕΔΟΘ, οι Νίκος Δασκάλου και Μηνάς Μοναστηρίδης, ψήφισαν την Πρωτοπορία, την παράταξη του ΠΑΣΟΚ των μνημονίων, την ΠΑΣΚ του κυβερνητικού και γραφειοκρατικού συνδικαλισμού με το βαρύ παρελθόν και τις ιστορικές ευθύνες για την καθήλωση των σωματείων. Με την ψήφο αυτών των δύο και του εκπροσώπου της παράταξης «Διέξοδος», ΑΦΑΙΡΕΘΗΚΕ η μία έδρα των ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΩΝ και δόθηκε στην Πρωτοπορία –ΠΑΣΚ, που έτσι εξασφάλισε τρίτη έδρα στην ΕΕ της ΕΔΟΘ. Πρέπει να σημειώσουμε πως με βάση τα εκλογικά αποτελέσματα του συνεδρίου της ΕΔΟΘ και τον αριθμό εκλεγμένων Γενικών Συμβούλων, η ΠΑΣΚ θα εξέλεγε δύο (2) έδρες στην Ε.Ε. και οι Παρεμβάσεις δύο (2). Με τις δύο ψήφους των εκπροσώπων του ΜΕΤΑ-ΛΑΕ έχουμε υφαρπαγή μίας έδρας από τις Παρεμβάσεις και αλλοίωση του εκλογικού αποτελέσματος με τον πιο ακραίο και αντισυνδικαλιστικό τρόπο, της απροκάλυπτης και κάτω από το τραπέζι συναλλαγής του ΜΕΤΑ με την μνημονιακή ΠΑΣΚ.

Το αντάλλαγμα που είναι ορατό –γιατί σίγουρα υπάρχουν κι άλλα, που πολύ καλά κρύβονται- ήταν η υπερψήφιση από την Πρωτοπορία του Ν. Δασκάλου στη θέση του προέδρου του ΓΣ, ο οποίος έχει την ευθύνη να διευθύνει τις συνεδριάσεις.

Παρεμβάσεις στο δημόσιο: Ενημέρωση για τη συνεδρίαση του Γεν. Συμβουλίου της ΕΔΟΘ/ΝΤ ΑΔΕΔΥ (30.8.2016)

Αγωνιστικές Παρεμβάσεις στο Δημόσιο Θεσ/νίκης

 

Συνεδρίασε την Πέμπτη 30.8.2016 το Γενικό Συμβούλιο της ΕΔΟΘ/ΝΤ ΑΔΕΔΥ Θεσσαλονίκης με τη συμμετοχή κλιμακίου της ΕΕ της ΑΔΕΔΥ και θέμα την κινητοποίηση στα εγκαίνια της ΔΕΘ. Τη συνεδρίαση χαρακτήρισε η περιορισμένη συμμετοχή και μια συζήτηση χωρίς ουσιαστική αποτίμηση και αγωνιστικό προγραμματισμό, παρά το γεγονός ότι είναι σε εξέλιξη η επίθεση της κυβέρνησης που υλοποιεί το μνημόνιο, με αιχμή του δόρατος τον ΕΝΦΙΑ, το χτύπημα των εργασιακών δικαιωμάτων και τις ιδωτικοποιήσεις που δρομολογούνται άμεσα.

Οι παρατάξεις του νέου και παλιού συνδικαλισμού ΠΑΣΚ, ΔΑΚΕ και ο χώρος του ΣΥΡΙΖΑ υπεράσπισαν την καταστροφική κατεύθυνση για το κίνημα των ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ που οδήγησε στην ήττα του ασφαλιστικού. Η στάση τους αυτή είναι αποτέλεσμα της πορείας του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού που ακλουθούν. Γι’ αυτό και αρνούνται κάθε σύγκρουση με την αντεργατική πολιτική κυβερνήσεων και τρόικας, αναπαράγουν την προπαγάνδα περί ανάπτυξης, υποστηρίζουν την ΕΕ που οργανώνει τα μνημόνια. Συνολικά  με τη στάση τους νομιμοποιούν τις αντιλαϊκές πολιτικές των κομμάτων τους. Αυτός ο συνδικαλισμός των ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ δρομολογεί μια νέα ήττα στην επερχόμενη σύγκρουση για τα εργασιακά και τις άλλες διεκδικήσειςτων εργαζομένων σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα και πρέπει να ξεπεραστεί.

Το ΠΑΜΕ αρκέστηκε σε δηλώσεις καταγγελίας των μονοπωλίων και δεν πρότεινε ένα σχέδιο αγώνα, διεκδικήσεων, πολιτικών στόχων ανατροπής. Συνεχίζει με τις προτάσεις του για το κίνημα να περιορίζεται στη διαμαρτυρία και να αρνείται ένα αγωνιστικό πρόγραμμα δράσης για το ξήλωμα των μνημονιακών μέτρων, αλλά και την αποδέσμευση από την ΕΕ που αποτελούν αναγκαίους όρους πολιτικοποίησης του κινήματος για να πετύχει τις διεκδικήσεις του. Την αναγκαία σύγκρουση την υποβιβάζει στη σωστή επιλογή κομματικού φορέα από τους εργαζόμενους, δηλαδή στην ψήφο στις επόμενες εκλογές. Με τη στάση αυτή διευκολύνει ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ να καθηλώνουν τις αγωνιστικές διαθέσεις και να ακυρώνουν τις δυνατότητες για ένα μαχόμενο εργατικό κίνημα που θα αξιοποιεί την εμπειρία των λαϊκών και εργατικών αγώνων και θα συνενώνει τις διάσπαρτες κοινωνικές αντιστάσεις. Αποκορύφωμα ήταν το γεγονός ότι η 48ωρη απεργία-φάντασμα των ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ που οδήγησε στην ήττα του ασφαλιστικού την περασμένη άνοιξη ήταν πρόταση του ΠΑΜΕ.

Χρήστος Ζαγανίδης: Η κυβέρνηση στοχοποιεί αντίσταση και αλληλεγγύη (συνέντευξη)

Χ. Ζαγανίδης: «Έχοντας τοποθετηθεί πλέον υπέρ των μνημονίων και των επιλογών ΕΕ και ΟΟΣΑ, οι «κυβερνητικοί επίτροποι» στα σωματεία δεν συγχω­ρούν αυτούς που δεν αλλάζουν στάση απέναντι στα μνημόνια».

Με αφορμή την πολιτική δίωξη του καθηγητή Χρήστου Ζαγα­νίδη, προέδρου της Ε’ ΕΛΜΕ Θεσσαλονίκης, που επιχειρείται από την συγχορδία των παρα­τάξεων ΣΥΝΕΚ-ΔΑΚΕ-ΠΑΜΕ, το Πριν είχε την ακό­λουθη συζήτηση με τον αγωνιστή των Παρεμβάσεων.

Συνέντευξη στο Δημήτρη Σταμούλη

Δέχεσαι μια πρωτοφανή για σωματείο επίθεση σαν πρόεδρος της Ε’ ΕΛΜΕ Θεσσαλονίκης. Πού αποσκοπεί αυτή η πρωτοβουλία των παρα­τάξεων ΣΥΝΕΚ (ΣΥΡΙΖΑ), ΔΑΚΕ (ΝΔ) και ΠΑ­ΜΕ (ΚΚΕ) να επιχειρούν την απομάκρυνσή σου από τη θέση του προέδρου;

Το καθοριστικό στοιχείο είναι η σκληρή μνημονια­κή επίθεση της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ που με­τά το ασφαλιστικό φέρνει νέα μέτρα, όπως αυτά που ψηφίζονται με τον «κόφτη». Παράλληλα έρχονται σαν μνημονιακά προαπαιτούμενα αντιδραστικές αναδιαρ­θρώσεις ενάντια στο δημόσιο σχολείο. Η κυβέρνηση φοβάται το εκπαιδευτικό κίνημα που συγκρούστηκε σε όλη τη φάση της κρίσης και των μνημονίων, όχι μόνο με τις επιλογές των κυβερνήσεων, της ΕΕ και του ΟΟ­ΣΑ για την εκπαίδευση, αλλά και συνολικά. Ας μην ξεχνάμε ότι οι ΕΛΜΕ, στη Θεσσαλονίκη και γενικό­τερα, έπαιξαν πρωταγωνιστικό ρόλο στις προσπάθει­ες συντονισμού των πρωτοβάθμιων σωματείων, στην αλληλεγγύη στους πρόσφυγες. Δεν είναι τυχαίο, αλλά οφείλεται στους αποφασιστικούς και διαρκείς αγώνες των εκπαιδευτικών, το γεγονός ότι ανάμεσα στα ελά­χιστα μνημονιακά μέτρα που αναίρεσε η πρώτη κυ­βέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ πριν το 3ο μνημόνιο ήταν η διαθεσιμότητα, η απόλυση δηλαδή, των 2.500 πε­ρίπου καθηγητών της τεχνικής εκπαίδευσης. Αυτή η αγωνιστική πορεία, που σφραγίστηκε από το ρεύμα των Παρεμβάσεων, χτυπιέται σήμερα με πρωτοβου­λία του κυβερνητικού συνδικαλισμού, παλιού (ΔΑΚΕ) και νέου (ΣΥΝΕΚ), αλλά και του κομματικού που εκ­φράζει το ΠΑΜΕ. Αυτό δε βλέπει πέρα από την κομ­ματική συσπείρωση και τη διαμαρτυρία χωρίς αύριο, αφού πάντα θεωρεί ότι «δεν υπάρχουν οι όροι», ενώ σαν αντίπαλο έχει μόνο τις Παρεμβάσεις και την αγω­νιστική τους πρόταση. Στην πράξη το ΠΑΜΕ στήνει πλάτη στο μπλοκ εξουσίας για να μετατρέψει τα σω­ματεία σε μηχανισμούς τύπου ΓΣΕΕ.

Γιατί ακριβώς σε κατηγορούν και πόσο βάσι­μα είναι; Είναι λόγοι που θα μπορούσαν να οδηγή­σουν στην καθαίρεση ενός προέδρου σωματείου;

Η παράταξη του ΣΥΡΙΖΑ αναφέρεται σε δήθεν αντικαταστατικές ενέργειες του προέδρου και τελικά εννοεί τη στάση εναντίωσης στο ψευτοδιάλογο του υπουργού Παιδείας και συνολικά στην πολιτική κυ­βέρνησης-ΕΕ-ΔΝΤ. Έχοντας τοποθετηθεί πλέον υπέρ των μνημονίων και των επιλογών ΕΕ και ΟΟΣΑ, οι «κυβερνητικοί επίτροποι» στα σωματεία δεν συγχω­ρούν αυτούς που δεν αλλάζουν στάση απέναντι στα μνημόνια. Η ΔΑΚΕ αοριστολογεί περί «προβλημα­τικού» προσώπου. Φυσικά όλα αυτά δεν στέκονται σαν καταστατικές παραβάσεις. Το ΠΑΜΕ που έτσι και αλλιώς δε στηρίζει τις αποφάσεις του σωματείου ούτε διακινεί τα υλικά του, έπρεπε να βρει κάτι άλλο. Με συκοφαντίες για την οικονομική διαχείριση πα­ρουσιάζει τον πρόεδρο σαν καταχραστή και κλέφτη, χωρίς όμως να φέρνει ένα στοιχείο. Είναι χαρακτηρι­στικό ότι τα περισσότερα από αυτά που ανακυκλώνει το ΠΑΜΕ αφορούν περιόδους που υπάρχουν εγκε­κριμένοι οικονομικοί απολογισμοί. Ρίχνει λάσπη για τη διαχείριση της αλληλεγγύης στους πρόσφυγες, αν και υπάρχει έγκαιρη και αναλυτική ενημέρωση του κλάδου για το θέμα. Με βάση όλα αυτά δεν μπορεί να απομακρυνθεί ο πρόεδρος μέσα από τις προβλε­πόμενες διαδικασίες του καταστατικού. Γι’ αυτό με­θοδεύεται μια αντικαταστατική διαδικασία με τις πα­ρατάξεις ΣΥΝΕΚ-ΔΑΚΕ-ΠΑΜΕ να «απειλούν» ότι θα χρησιμοποιήσουν τον …κανονισμό της Βουλής! Πρόκειται για πρωτοφανείς διαδικασίες που δίνουν πάτημα στην κυβέρνηση, η οποία ετοιμάζει παρέμβα­ση στην λειτουργία των σωματείων με τις «εργαλειο­θήκες» του ΟΟΣΑ.

Δήλωση των εκπροσώπων των Παρεμβάσεων στο ΔΣ της ΟΛΜΕ για τη στοχοποίηση του αγωνιστή συνδικαλιστή Χ. Ζαγανίδη, προέδρου της Ε΄ ΕΛΜΕ Θεσ/νίκης

17 Μαΐου 2016

Απέναντι στον ψοφοδεή πραγματισμό των μεν και την αδιέξοδη πεπατημένη των κομματικών οριζόντων των δε, υπάρχει η επείγουσα υπόθεση της ανατροπής της βάρβαρης πολιτικής

Καταγγέλουμε την άθλια τακτική της απόπειρας προσωπικής σπίλωσης του προέδρου της Ε΄ ΕΛΜΕ Θεσσαλονίκης Χρήστου Ζαγανίδη, μέλους των Παρεμβάσεων με ψευδολογίες και ανυπόστατες κατηγορίες από τις δυνάμεις ΣΥΝΕΚ, ΠΑΜΕ, ΔΑΚΕ. Στη θέση της ανάγκης για την ουσιαστική αποτίμηση της μέχρι τώρα κινηματικής δράσης και τη συζήτηση για το «πως» και το «γιατί» της νικηφόρας αντιπαράθεσης με το μνημονιακό μεσαίωνα και τις επιλογές κεφαλαίου, ΕΕ, ΔΝΤ που υπερασπίζεται και δρομολογεί η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, οι δυνάμεις αυτές τοποθετούν την τακτική της στοχοποίησης αγωνιστών. Ένδεια επιχειρημάτων; Επιλογή αποπροσανατολισμού των συναδέλφων; Εύκολος δρόμος για ΣΥΝΕΚ – ΔΑΚΕ, η σπίλωση του ταξικού, μαχόμενου ρεύματος των Παρεμβάσεων γιατί αρνείται να υποστείλει τη σημαία των αποφασιστικών αγώνων ανατροπής της αντιδραστικής πολιτικής ξεκληρίσματος και «γονατίσματος» εργαζόμενων, ανέργων, εκπαιδευτικών, νεολαίας, εντός ΕΕ, που θέλουν να την εμφανίζουν σαν αναγκαίο μονόδρομο με όρους «φυσικής καταστροφής»; Και δίπλα στους οσφυοκάμπτες του ΣΥΡΙΖΑ, που ξεπουλούν συνθήματα και εικόνες της αριστεράς στη λαϊκή, σε τιμή ευκαιρίας… Να και οι νέες «αριστερές» αξίες του ΠΑΜΕ που συνοδοιπορεί μαζί τους και μέσα από αθλιότητες περί οικονομικών ατασθαλιών -που εκπίπτουν ως επιχειρήματα τη στιγμή της διατύπωσής τους- προωθεί την κομματική του επιβεβαίωση μέσα από το χτύπημα ευθυτενών ανθρώπων που με τα υλικά της δοκιμασμένης αντοχής τους συνεχίζουν να αποπειρώνται να χτίζουν αντιστάσεις…

Απέναντι στον ψοφοδεή πραγματισμό των μεν και την αδιέξοδη πεπατημένη των κομματικών οριζόντων των δε, υπάρχει η επείγουσα υπόθεση της ανατροπής της βάρβαρης πολιτικής των απέναντι: κυβέρνησης, κεφαλαίου, ΕΕ, ΔΝΤ. Σ αυτήν την υπόθεση το ρεύμα των Παρεμβάσεων θα συνεχίζει να καλεί να υψώσουμε τοίχο ατίθασο.

Γιώτα Ιωαννίδου, Κική Γιαννάτου

Παρεμβάσεις ΔΕ: Η στοχοποίηση του συνδικαλιστή Χ. Ζαγανίδη δε θα περάσει

ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΕΣ ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ – ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΕΙΣ – ΚΙΝΗΣΕΙΣ Δ.Ε.

Η στοχοποίηση του συνδικαλιστή Χ. Ζαγανίδη δε θα περάσει

Ο αγώνας για ένα μαχόμενο και νικηφόρο εκπαιδευτικό κίνημα συνεχίζεται

Με μια ενορχηστρωμένη συκοφαντική εκστρατεία ο κυβερνητικός συνδικαλισμός –παλιός και νέος- των ΔΑΚΕ και ΣΥΝΕΚ, με τη στήριξη του ΠΑΜΕ, επιδιώκουν την απομάκρυνση του Χ. Ζαγανίδη από τη θέση του προέδρου.

Μια άθλια αντισυναδελφική επίθεση δέχεται ο πρόεδρος της Ε’ ΕΛΜΕ Θεσσαλονίκης Χρήστος Ζαγανίδης από ΣΥΝΕΚ-ΔΑΚΕ και ΠΑΜΕ, στοχοποιώντας με αυτό τον τρόπο την προσπάθεια των Παρεμβάσεων για ένα μαχόμενο εκπαιδευτικό και νικηφόρο κίνημα. Με μια ενορχηστρωμένη συκοφαντική εκστρατεία ο κυβερνητικός συνδικαλισμός –παλιός και νέος- των ΔΑΚΕ και ΣΥΝΕΚ, με τη στήριξη του ΠΑΜΕ, επιδιώκουν την απομάκρυνση του Χ. Ζαγανίδη από τη θέση του προέδρου.

Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ προχωρά στην ψήφιση νέων σκληρών μέτρων σε συνέχεια του ασφαλιστικού-φορολογικού εκτρώματος («κόφτης», φόροι, ιδιωτικοποιήσεις κ.ά.) και η ηγεσία του υπουργείου Παιδείας έχουν ξεκινήσει μια επίθεση σε βάρος του δημόσιου σχολείου και των εκπαιδευτικών στα πλαίσια των μνημονιακών προαπαιτουμένων.

Σε αυτή τη συγκυρία ο κυβερνητικός συνδικαλισμός των μνημονιακών ΣΥΝΕΚ-ΔΑΚΕ επιδιώκει να ακυρώσει κάθε άμεση και αγωνιστική απάντηση του κλάδου. Ο κομματικός συνδικαλισμός του ΠΑΜΕ τους στηρίζει, καθώς επιμένει στο δρόμο της διαμαρτυρίας χωρίς αγώνα ανατροπής, όπως η 48ωρη απεργία-φάντασμα που πρότεινε και υιοθέτησαν ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ ακυρώνοντας στην πράξη τη δυνατότητα μιας λαϊκής απάντησης στο ασφαλιστικό.

Τα ΣΥΝΕΚ προσάπτουν στο Χ. Ζαγανίδη «αντικαταστατικές» δήθεν ενέργειες που δεν είναι παρά οι αγωνιστικές αποφάσεις του κλάδου ενάντια στο ψευτοδιάλογο του Υπουργείου Παιδείας. Επιχειρούν έτσι να συγκαλύψουν τη μετάλλαξή τους σε κυβερνητικό προπαγανδιστή, σε φανατικό υπερασπιστή των μνημονιακών πολιτικών και της εκπαίδευσης, που επιχειρούν να επιβάλλουν ΕΕ και ΟΟΣΑ.

Η ΔΑΚΕ πίσω από γενικολογίες για «προβλήματα» που προκαλεί ο Χ. Ζαγανίδης δεν κρύβει παρά την ενόχλησή της γιατί δεν μπορεί να αξιοποιεί πια το προεδρείο μιας ΕΛΜΕ για να στηρίζει τη μνημονιακή πολιτική, που με συνέπεια κάνει και με την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ τόσο στην ΟΛΜΕ όσο και στις ΕΛΜΕ. Καθώς ελπίζει βάσιμα ότι η υλοποίηση αυτής της αντιλαϊκής πολιτικής, θα ανοίξει το δρόμο για την εφαρμογή της πιο ακραίας αντιδραστικής- αντιεκπαιδευτικής πολιτικής που εκφράζει ο Μητσοτάκης, ο οποίος μάλιστα βλέπει τους μαθητές σαν πελάτες και την παιδεία σαν εμπόρευμα και όχι κοινωνικό αγαθό για όλους. Για τους καθηγητές έδειξε τη θέση του με τις διαθεσιμότητες στην τεχνική εκπαίδευση, που με επιτυχία αντιπάλεψε το εκπαιδευτικό κίνημα.

Το ΠΑΜΕ, λειτουργώντας ως δεκανίκι του κυβερνητικού συνδικαλισμού, αναπαράγει μια σειρά από ανυπόστατες συκοφαντίες για οικονομικές ατασθαλίες αποσιωπώντας ότι οι περισσότερες «υποψίες» αφορούν προηγούμενες θητείες για τις οποίες υπάρχει εγκεκριμένος οικονομικός απολογισμός της ΕΛΜΕ. Λασπολογεί και προσπαθεί να αμαυρώσει ηθικά, πρόσωπα και συνδικαλιστικούς χώρους από προσωπική και πολιτική εμπάθεια, με τακτικές ψευδολογίας που δεν έχουν καμία σχέση με την αριστερά και το κομμουνιστικό κίνημα. Το ΠΑΜΕ ρίχνει νερό στο μύλο των ΣΥΝΕΚ-ΔΑΚΕ και των μεθοδεύσεων τους ενάντια στις Παρεμβάσεις. Προσπαθεί έτσι μάταια να αποφύγει να απαντήσει με πολιτικό και συνδικαλιστικό λόγο και πράξη. Η λογική του ΠΑΜΕ, που σε κάθε κρίσιμη στιγμή (απεργία 2013, διαθεσιμότητα, ασφαλιστικό, αναπληρωτές κ.λπ.) διαπιστώνει ότι δεν υπάρχουν οι όροι για σύγκρουση, για να υπερασπιστούν οι εκπαιδευτικοί τα δικαιώματά τους είναι μακριά από την αγωνία του κλάδου. Δε θα μείνει στο απυρόβλητο αυτή η άποψη, ούτε θα καθηλώσει το κίνημα στο αδιέξοδο.

Επιλέγοντας την περίοδο των εξετάσεων για αυτή την αθλιότητα σε βάρος του Χ. Ζαγανίδη, κάποιοι πίστεψαν ότι θα μείνει αναπάντητη ή ότι δε θα μάθει ο κλάδος την αλήθεια και έτσι θα μείνει η ρετσινιά σε έναν ανιδιοτελή αγωνιστή με σημαντική προσφορά.  

Είναι βαθιά νυχτωμένοι αν πιστεύουν ότι θα πετύχουν κάτι. Η αλήθεια θα ακουστεί, η στοχοποίηση θα αποτύχει και ο αγώνας για ένα νικηφόρο, μαχητικό εκπαιδευτικό κίνημα ενάντια στην πολιτική κυβέρνησης-ΕΕ-ΟΟΣΑ θα συνεχιστεί μέχρι τη δικαίωση, για ένα σχολείο κοντά στις λαϊκές και νεολαιίστικές ανάγκες με πλήρη δικαιώματα για τους εκπαιδευτικούς.