ΑΝΤΑΡΣΥΑ: Η απόρριψη της νατοϊκής συμφωνίας των Πρεσπών μπορεί να ανοίξει δρόμους στην πάλη των λαών της περιοχής

Απόφαση της ΚΣΕ της ΑΝΤΑΡΣΥΑ

Το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος της 30ής Σεπτεμβρίου στη γειτονική Δημοκρατία της Μακεδονίας δείχνει ότι η μεγάλη πλειοψηφία του λαού της γύρισε την πλάτη στην ΝΑΤΟϊκής έμπνευσης Συμφωνίας των Πρεσπών,   στην ψήφο με το πιστόλι στο κρόταφο, στο δίλημμα «Βόρεια Μακεδονία» ή «Βόρεια Κορέα» που έθεσαν με όλη την γνωστή στον ελληνικό λαό χυδαιότητα και υπεροψία οι εκπρόσωποι των ιμπεριαλιστικών οργανισμών που παρέλασαν στην χώρα μπροστά στο δημοψήφισμα.

Φαίνεται ότι ένταξη στο ΝΑΤΟ αλλά και η «ευρωπαϊκή προοπτική» δεν είναι τόσο ισχυρή και ελκτική για τον λαό της γειτονικής χώρας, ώστε να υποκύψουν στον εκβιασμό που ερχόταν από παντού. Το λαϊκό αίσθημα ότι η συμφωνία δεν εξασφαλίζει την ειρήνη αλλά οξύνει όλους τους ανταγωνισμούς και τους κινδύνους στην περιοχή (αίσθημα που γρήγορα επιβεβαιώθηκε από την όξυνση μεταξύ Σερβίας Κοσσυφοπέδιου στην λίμνη Γκάζιβοντε), η δυσπιστία απέναντι στους τόσους «φίλους» που ξαφνικά τους «θυμήθηκαν» και ακόμα η άρνηση στην ταπεινωτική επιβολή των όρων που έθεσε η ελληνική κυβέρνηση, συνέχεια των εκβιασμών μιας εικοσαετίας, οδήγησαν στην ουσιαστική εναντίωση της πλειοψηφίας του λαού σε μια συμφωνία που εκφράζει τα συμφέροντα του αμερικανονατοϊκού ιμπεριαλισμού και τα ηγεμονικά τα συμφέροντα του ελληνικού κεφαλαίου, που επιδιώκει να κυριαρχήσει οικονομικά και πολιτικά στη γειτονική χώρα και να ενισχύσει το ρόλο του στα Δυτικά Βαλκάνια κάτω από την ομπρέλα του ΝΑΤΟ και της ΕΕ.

Προφανώς το αποτέλεσμα αποτελεί σοβαρή πολιτική ήττα για την κυβέρνηση Ζάεφ, αλλά και για τους ιμπεριαλιστές του ΝΑΤΟ και της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αποτελεί προκλητική αντιδημοκρατική πολιτική η προσπάθεια της κυβέρνησης Ζάεφ, με την ενθάρρυνση ΝΑΤΟ, ΕΕ και Αλ. Τσίπρα, να αγνοήσει κυνικά το σαφέστατο μήνυμα του δημοψηφίσματος και να προχωρήσει μέσω της βουλής! Άλλωστε τα αποτελέσματα των δημοψηφισμάτων στην περιοχή μας δεν είναι για να υλοποιούνται.. κάτι ξέρει και ο ΣΥΡΙΖΑ σε αυτό.

Η ΝΔ πιστή στην ευρωνατοϊκή ολοκλήρωση των Βαλκανίων, παζαρεύει στα κρυφά και δίνει διαβεβαιώσεις δεξιά και αριστερά για την προσήλωσή της στην ευρωνατοϊκή προοπτική. Το ίδιο και η ακροδεξιά και εθνικιστική «αντιπολίτευση». Η προσπάθεια της ΝΔ να “βγει από πάνω” μετά το φιάσκο του δημοψηφίσματος είναι προκλητική. Μέχρι τώρα, ύψωνε τα λάβαρα του εθνικισμού καταγγέλλοντας την Συμφωνία των Πρεσπών γιατί τα “δίνει όλα στους Σκοπιανούς”, προσφέροντας έτσι και κάλυψη στους φασίστες και την ακροδεξιά να βγαίνουν στους δρόμους σαν “σκοπιανοφάγοι”.

Δεν υπάρχει αμφιβολία πως στο ρεύμα της αποχής επέδρασαν πολλοί και αντιφατικοί παράγοντες. Όμως το γεγονός πως ήταν παρόμοια τα ποσοστά αποχής σε όλες τις εθνότητες της γειτονικής χώρας, ότι έγινε σε κόντρα με την μεγάλη πλειοψηφία του πολιτικού φάσματος και τον διεθνή εκβιασμό, η ύπαρξη πολύ μικρών εθνικιστικών διαδηλώσεων, αποτελούν ένα ελπιδοφόρο σημάδι.

Όσο για το ΚΚΕ και την ΛΑΕ, που κάνουν κριτική στην συμφωνία, αναδεικνύοντας κυρίως τον «αλυτρωτισμό των Σκοπίων» και τον «ανισότιμο χαρακτήρα της σε βάρος της Ελλάδας», ήρθε η ώρα να δουν ότι η απόκρυψη και η υποβάθμιση του επιθετικού ρόλου της ελληνικής αστικής τάξης, και επομένως της τυχοδιωκτικής εξωτερικής πολιτική της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ ΑΝΕΛ που την εκφράζει, η υποχώρηση απέναντι σε βασικά ιδεολογήματα του ελληνικού εθνικισμού, δεν οικοδομούν προϋποθέσεις «κοινών αγώνων με αλληλεγγύη και πραγματικό διεθνισμό» μεταξύ των λαών, αλλά αναπαράγουν την δυσπιστία και την διάσπαση, διευκολύνοντας τελικά την υποταγή του καθενός στην «δική του» αστική τάξη

Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ είχε εξ’ αρχής καθαρή θέση: είμαστε αντίθετοι στην συμφωνία γιατί προωθεί την ευρωνατοϊκή ολοκλήρωση των Βαλκανίων και την αναβάθμιση του ρόλου της ελληνικής αστικής τάξης στην περιοχή. Έδωσε με θάρρος την μάχη ενάντια στα εθνικιστικά συλλαλητήρια. Στήριξε το αριστερό, ταξικό, διεθνιστικό και αντιιμπεριαλιστικό «όχι» στην Συμφωνία των Πρεσπών, εκφράζοντας την διεθνιστική της αλληλεγγύη σε εκείνες τις δυνάμεις, όπως την Αριστερά (Λέβιτσα) της Δημοκρατίας της Μακεδονίας, που είχαν ξεκάθαρη θέση: «Όχι ένταξη στο ΝΑΤΟ, ούτε με το συνταγματικό μας όνομα».

Θα συνεχίζει να παλεύει ενάντια στο ΝΑΤΟ,   στην ιμπεριαλιστική επαναχάραξη των συνόρων, στην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ ΑΝΕΛ, υπέρ του σεβασμού των δικαιωμάτων όλων των εθνοτήτων, των λαών και των μειονοτήτων της ιστορικά πολυεθνικής περιοχής της Μακεδονίας, του δικαιώματος του κάθε λαού στον αυτοπροσδιορισμό, χωρίς να αποφασίζουν γι’ αυτόν οι «νονοί» των Βαλκανίων, τοπικοί και διεθνείς.. Για να έχει το δικαίωμα και ο λαός της γειτονικής χώρας να αποφασίσει για το όνομά της, τη πορεία της.

Η προοπτική της ειρήνης και της ευημερίας στην περιοχή δεν προωθείται με εκβιασμούς από τα πάνω από τους ιμπεριαλιστές και τις άρχουσες τάξεις, όπως την ελληνική. Χτίζεται στους κοινούς αγώνες ενάντια σε ΕΕ, ΝΑΤΟ και καπιταλιστές. Σε αυτή την διεθνιστική, ταξική και αντιιμπεριαλιστική προοπτική μπορούν πράγματι να ενωθούν οι λαοί..

 

 

Advertisement

ΑΝΤΙΝΑΤΟΪΚΗ ΔΙΑΔΗΛΩΣΗ σε Αθήνα-Θεσσαλονίκη | ανοιχτό κάλεσμα οργανώσεων

ΑΝΟΙΧΤΟ ΚΑΛΕΣΜΑ

ΟΛΟΙ ΣΤΑ ΑΝΤΙΝΑΤΟΪΚΑ ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΑ ΣΤΙΣ 11 ΙΟΥΛΙΟΥ

6.30μμ, ΠΡΟΠΥΛΑΙΑ – ΒΟΥΛΗ – ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΗ ΠΡΕΣΒΕΙΑ

ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ: 6.30μμ Άγαλμα Βενιζέλου

Η σύνοδος του ΝΑΤΟ στις Βρυξέλλες στις 11 και 12 Ιούλη αποτελεί ένα νέο μεγάλο βήμα κλιμάκωσης του πολεμικού κινδύνου και των πολεμικών προετοιμασιών από την πλευρά των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ και των συμμάχων τους, όξυνσης της επιθετικότητας απέναντι σε κάθε τάση αμφισβήτησης της πολιτικής τους, και του ανταγωνισμού τους με τα άλλα καπιταλιστικά ιμπεριαλιστικά κέντρα (Ρωσία-Κίνα κλπ.). Η Σύνοδος αυτή θα αποφασίσει:

  • Την ενίσχυση των στρατιωτικών δυνάμεων και την αύξηση της δυνατότητας επεμβάσεων παντού στον πλανήτη μέσα από την δημιουργία δύο νέων διοικήσεων και της «Πρωτοβουλίας Ετοιμότητας» με την συγκρότηση δυνάμεων άμεσης επέμβασης σε στεριά, θάλασσα και αέρα.
  • Την κατάργηση της δυνατότητας οποιασδήποτε χώρας να φέρει εμπόδια στην απρόσκοπτη διέλευση των νατοϊκών στρατευμάτων, συνολικά στις πολεμοκάπηλες και τυχοδιωκτικές επιλογές του ΝΑΤΟ.
  • Την αύξηση των στρατιωτικών δαπανών όλων των χωρών στο εξωφρενικό 2% του ΑΕΠ και το φόρτωμα των λαών με δισεκατομμύρια για την βιομηχανία του θανάτου, ενώ ήδη βρισκόμαστε σε μια περίοδο που οι στρατιωτικοί εξοπλισμοί αυξάνονται διαρκώς.
  • Τα βήματα στην νατοϊκή ολοκλήρωση των Βαλκανίων, με όχημα μετά την πρόσφατη συμφωνία Τσίπρα–Ζάεφ και την «σύσφιξη» των σχέσεών του με νέες χώρες σε Μ Ανατολή και Αφρική.

Με αυτή την επικίνδυνη πολεμοκάπηλη πολιτική ευθυγραμμίζεται η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Είναι η πρώτη που δαπανά το 2% του ΑΕΠ για τις πολεμικές δαπάνες, επεκτείνει και αναβαθμίζει τις αμερικανονατοϊκές βάσεις στην περιοχή, οικοδομεί τον αντιδραστικό και επιθετικό άξονα Ελλάδας-Κύπρου-Αιγύπτου-Ισραήλ, πολλαπλασιάζει τις στρατιωτικές αποστολές εκτός συνόρων (στέλνοντας μέσα και προσωπικό σε αποστολές φωτιά από την Αδριατική έως το Σουέζ και από την Κεντρική Μεσόγειο μέχρι τη Μαύρη Θάλασσα), διεκδικεί να παίξει πρωταγωνιστικό ρόλο στην ευρωνατοϊκή ολοκλήρωση των Βαλκανίων μέσα από την πρόσφατη συμφωνία Τσίπρα–Ζάεφ, επιδιώκοντας την αναβάθμιση της θέσης και του ρόλου του ελληνικού κεφαλαίου στην ευρύτερη περιοχή, εμφανιζόμενη σαν ο «καλός στρατιώτης του ΝΑΤΟ».

Γι αυτούς τους λόγους καλούμε κάθε δύναμη του κινήματος και της αριστεράς, τους εργαζόμενους, άνεργους και νέους να οργανώσουν-συμμετάσχουν σε:

ΑΝΤΙΝΑΤΟΪΚΕΣ και ΑΝΤΙΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΕΣ ΔΙΑΔΗΛΩΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΑ

Την Τετάρτη 11 Ιουλίου, πρώτη μέρη της νατοϊκής συνόδου στις Βρυξέλλες.

Οι διαδηλώσεις αυτές αποτελούν βήμα στην ανάπτυξη ενός αντιπολεμικού, αντιιμπεριαλιστικού, αντικυβερνητικού και αντιεθνικιστικού κινήματος. Για να φύγει η Ελλάδα από το ΝΑΤΟ και να ενθαρρυνθεί το αντινατοϊκό κίνημα σε όλες τις άλλες χώρες. Για άμεση διακοπή κάθε ελληνικής υποστήριξης σε οποιοδήποτε πολεμικό μέτωπο, για την επιστροφή όλων των ελληνικών στρατιωτικών αποστολών εκτός συνόρων. Για την άμεση μείωση των στρατιωτικών δαπανών, και να μην υπάρξει νέο εξοπλιστικό πρόγραμμα.

Ενάντια στην ευρωνατοϊκή ολοκλήρωση των Βαλκανίων – υπέρ της κοινής πάλης όλων των λαών των Βαλκανίων ενάντια στους εθνικισμούς, τις αστικές τάξεις, τον ιμπεριαλισμό.

Ενάντια στους εθνικισμούς και σε κάθε μέτρο στρατιωτικοποίησης της κοινωνίας (στράτευση στα 18, γυναικών κ.λπ.). Για τα δικαιώματα των φαντάρων, για μαζικό κίνημα μέσα και έξω από το στρατό.

Ενάντια στην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ και την αντιδραστική της πολιτική.

ΟΡΓΑΝΩΣΕΙΣ – ΣΥΛΛΟΓΙΚΟΤΗΤΕΣ

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ, ΤΟΝ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΜΟ, ΤΟΝ ΕΘΝΙΚΙΣΜΟ

(ΑΝΤΑΡΣΥΑ, ΔΕΑ–Κόκκινο Δίκτυο, Κόκκινο Νήμα, ΟΚΔΕ)

Ανοιχτό κάλεσμα της ΑΝΤΑΡΣΥΑ Όλοι στα αντινατοϊκά συλλαλητήρια στις 11 Ιουλίου, Τετ. 11/7, 6.30μμ. άγαλμα Βενιζέλου

Ανοιχτό κάλεσμα της ΑΝΤΑΡΣΥΑ

Όλοι στα αντινατοϊκά συλλαλητήρια στις 11 Ιουλίου

Αθήνα: 6.30μμ Προπύλαια – Αμερικάνικη πρεσβεία, Θεσσαλονίκη: 6.30μμ, άγαλμα Βενιζέλου

Η σύνοδος του ΝΑΤΟ στις Βρυξέλλες στις 11 και 12 Ιούλη αποτελεί ένα νέο μεγάλο βήμα κλιμάκωσης του πολεμικού κινδύνου και των πολεμικών προετοιμασιών από την πλευρά των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ και των συμμάχων τους, όξυνσης της επιθετικότητας απέναντι σε κάθε τάση αμφισβήτησης της πολιτικής τους και του ανταγωνισμού τους με τα άλλα καπιταλιστικά ιμπεριαλιστικά κέντρα (Ρωσία-Κίνα κλπ): Η Σύνοδος αυτή θα αποφασίσει:

  • Την ενίσχυση των στρατιωτικών δυνάμεων και την αύξηση της δυνατότητας επεμβάσεων παντού στον πλανήτη μέσα από την δημιουργία δύο νέων διοικήσεων και της  «Πρωτοβουλίας Ετοιμότητας» με την συγκρότηση δυνάμεων άμεσης επέμβασης σε στεριά, θάλασσα και αέρα.
  • Την πλήρη υποταγή όλων των χωρών, την κατάργηση της δυνατότητας οποιασδήποτε χώρας να φέρει εμπόδια στην απρόσκοπτη διέλευση των νατοϊκών στρατευμάτων, συνολικά στις πολεμοκάπηλες και τυχοδιωκτικές επιλογές του.
  • Την αύξηση των στρατιωτικών δαπανών όλων των χωρών στο εξωφρενικό 2% του ΑΕΠ και το φόρτωμα των λαών με δισεκατομμύρια για την βιομηχανία του θανάτου, ενώ ήδη βρισκόμαστε σε μια περίοδο που οι στρατιωτικοί εξοπλισμοί αυξάνονται διαρκώς .
  • Τα βήματα στην νατοϊκή ολοκλήρωση των Βαλκανίων, μετά την πρόσφατη συμφωνία Τσίπρα – Ζάεφ και την «σύσφιξη» των σχέσεων του ΝΑΤΟ με νέες χώρες σε Μ. Ανατολή και Αφρική.

Με αυτή την επικίνδυνη πολεμοκάπηλη πολιτική ευθυγραμμίζεται η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Είναι η πρώτη που δαπανά το 2% του ΑΕΠ για τις πολεμικές δαπάνες, επεκτείνει και αναβαθμίζει τις αμερικανονατοϊκές βάσεις στην περιοχή, οικοδομεί τον αντιδραστικό και επιθετικό άξονα Ελλάδας-Κύπρου-Αιγύπτου-Ισραήλ, πολλαπλασιάζει τις στρατιωτικές αποστολές εκτός συνόρων, -στέλνοντας μέσα και προσωπικό σε αποστολές φωτιά από την Αδριατική έως το Σουέζ και από την Κεντρική Μεσόγειο μέχρι τη Μαύρη Θάλασσα, διεκδικεί να παίξει πρωταγωνιστικό ρόλο στην ευρωνατοϊκή ολοκλήρωση των Βαλκανίων, επιδιώκοντας την αναβάθμιση της θέσης και του ρόλου του ελληνικού κεφαλαίου στην ευρύτερη περιοχή, εμφανιζόμενη σαν ο «καλός στρατιώτης του ΝΑΤΟ».

Γι’ αυτούς τους λόγους καλούμε κάθε δύναμη του κινήματος και της Αριστεράς να οργανώσουν ΑΝΤΙΝΑΤΟΪΚΕΣ και ΑΝΤΙΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΕΣ ΔΙΑΔΗΛΩΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΑ την Τετάρτη 11 Ιουλίου, πρώτη μέρα της νατοϊκής συνόδου στις Βρυξέλλες.

Οι διαδηλώσεις αυτές αποτελούν βήμα στην ανάπτυξη ενός αντιπολεμικού, αντιιμπεριαλιστικού, αντικυβερνητικού κινήματος.  Για να φύγει η Ελλάδα από το ΝΑΤΟ και να μην ενταχθεί καμία άλλη χώρα σε αυτό. Για άμεση απεμπλοκή της χώρας μας από οποιαδήποτε σύγκρουση, για την επιστροφή όλων των ελληνικών στρατιωτικών αποστολών εκτός συνόρων. Για την άμεση μείωση των στρατιωτικών δαπανών, και να μην υπάρξει νέο εξοπλιστικό πρόγραμμα.

Ενάντια στην ευρωνατοϊκή ολοκλήρωση των Βαλκανίων, υπέρ της κοινής πάλης όλων των λαών των Βαλκανίων ενάντια στους εθνικισμούς, τις αστικές τάξεις, τον ιμπεριαλισμό.

Ενάντια στους εθνικισμούς και σε κάθε μέτρο στρατιωτικοποίησης της κοινωνίας (στράτευση στα 18, στράτευση γυναικών κλπ). Για τα δικαιώματα των φαντάρων, για μαζικό κίνημα μέσα και έξω από τον στρατό.

Ενάντια στην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, και την αντιδραστική της πολιτική.

 

Αφίσα ΑΝΤΑΡΣΥΑ: Όλοι στα αντινατοϊκά συλλαλητήρια στις 11 Ιουλίου

 

Αντιπολεμική προκήρυξη ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Όλοι στα ΑντιΝατοϊκά συλλαλητήρια στις 11/7/18

ΑΝΤΑΡΣΥΑ: Η επίθεση ΗΠΑ-Γαλλίας-Βρετανίας με πυραύλους στη Συρία στοχεύει στη γενίκευση του πολέμου

Η επίθεση ΗΠΑ-Γαλλίας-Βρετανίας με πυραύλους στη Συρία στοχεύει στη γενίκευση του πολέμου

Αντιϊμπεριαλιστικό- αντιπολεμικό κίνημα για την ειρήνη ανάμεσα στους λαούς

Συγκλονισμένη η ανθρωπότητα παρακολουθεί την κλιμάκωση της ιμπεριαλιστικής επέμβασης στη Μ. Ανατολή με τη νέα επίθεση με πυραύλους που εξαπέλυσαν ΗΠΑ, Γαλλία και Βρετανία. Οι δηλώσεις για χημικά όπλα και προστασία των αμάχων δεν είναι παρά προπαγάνδα πολέμου και φτηνές δικαιολογίες, αφού οι ίδιες δυνάμεις έχουν δείξει, τις τελευταίες μέρες μόνο, ότι στηρίζουν αδίστακτα τα πλήγματα που δέχονται οι άμαχοι τόσο στη Συρία, όσο και στην Παλαιστίνη και την Υεμένη.

Η νέα επέμβαση δεν έχει άλλο στόχο παρά να προωθήσει τα ιμπεριαλιστικά συμφέροντα των ΗΠΑ και των συμμάχων της στην ΕΕ και το ΝΑΤΟ που συγκρούονται με αυτά της Ρωσίας. Στο πλαίσιο αυτού του αιματηρού ενδοιμπεριαλιστικού ανταγωνισμού που διαλύει τη Συρία και καταστρέφει το λαό της, πλασάρονται μια σειρά από αντιδραστικές περιφερειακές δυνάμεις (Τουρκία, Ισραήλ, Σ. Αραβία, Ιράν) και άξονες. Κίνητρό τους είναι τα πετρέλαιο και η γεωπολιτική ισχύς και όχι φυσικά το δίκιο και η ελευθερία του λαού της Συρίας και της Μέσης Ανατολής. Ανάγνωση του υπολοίπου άρθρου

ΑΝΤΑΡΣΥΑ: Ο πόλεμος δεν είναι «παιχνίδι» – η εργατική τάξη και ο λαός παλεύουν για την ειρήνη

Ο πιλότος της πολεμικής αεροπορίας Γιώργος Μπαλταδώρος είναι ο πρώτος νεκρός αυτής της φάσης της πολεμικής προετοιμασίας για ένα ενδεχόμενο θερμό επεισόδιο, μικρότερης ή μεγαλύτερης διάρκειας, με την Τουρκία.

 Ένα θερμό επεισόδιο το οποίο, όσο και αν προσπαθούν κυβέρνηση και αντιπολίτευση, κρατικοί αξιωματούχοι και ΜΜΕ να μας πείσουν για το αντίθετο, αν συμβεί, θα σχετίζεται με τον ανταγωνισμό για τα ενεργειακά κοιτάσματα της ανατολικής Μεσογείου. Ενός θερμού επεισοδίου που, αν συμβεί, στη βάση του θα έχει τα οικονομικά συμφέροντα των αρχουσών τάξεων σε Ελλάδα και Τουρκία, που διαγκωνίζονται για το ποια θα κατακτήσει καλύτερη θέση στο φόντο των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών στην περιοχή.  Ένα θερμό επεισόδιο που μπορεί και πρέπει να αποτραπεί!
 Ήδη οι ιμπεριαλιστικοί ανταγωνισμοί ΗΠΑ – ΝΑΤΟ και Ρωσίας καταστρέφουν μια ολόκληρη χώρα όπως η Συρία, με την ενεργό συμμετοχή του τουρκικού στρατού, αλλά και την εμπλοκή της ελληνικής κυβέρνησης -αφού κάθε πολεμική επιχείρηση των ΝΑΤΟϊκων στη Συρία διευκολύνεται από τις βάσεις στην Κρήτη κ.α.

Ο πόλεμος δεν είναι «παιχνίδι», ούτε γίνεται «για το καλό μας». Άλλωστε, το έχει ήδη δηλώσει με κυνική ειλικρίνεια ο Πάνος Καμμένος από την Ικαρία, όταν ανέφερε πως «μέσα στους επόμενους μήνες η Ελλάδα μετατρέπεται σε μία χώρα που θα εκμεταλλεύεται το φυσικό της πλούτο, το φυσικό αέριο και το πετρέλαιο. Αυτό σημαίνει ότι η ευθύνη για την άμυνα της πατρίδας μας επεκτείνεται στα όρια της οικονομικής ζώνης, επεκτείνεται δηλαδή αρκετές εκατοντάδες μίλια προς όλες τις κατευθύνσεις». Και προανήγγειλε ότι θα δοθούν κι άλλα χρήματα για εξοπλισμούς, τη στιγμή που από το λαό θα ζητιούνται κι άλλες θυσίες, όταν δήλωσε: «Αυτό σημαίνει αναδιοργάνωση, σημαίνει περισσότερα μέσα, τα οποία παρά την κρίση θα καταφέρουμε να τα έχουμε».

Ανάγνωση του υπολοίπου άρθρου

ΚΣΕ ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α. : Για τα εθνικιστικά συλλαλητήρια και τις μάχες που έχουμε μπροστά μας

Για τα εθνικιστικά συλλαλητήρια και τις μάχες που έχουμε μπροστά μας

Το συλλαλητήριο που οργανώθηκε στις 4/2/2018 στην Αθήνα, με κεντρικό σύνθημα η «Μακεδονία είναι μία και είναι ελληνική», ήταν ένα αντιδραστικό, εθνικιστικό συλλαλητήριο. Μπορεί οι διοργανωτές να φρόντισαν να μετριάσουν τις ακραίες εθνικιστικές εκδηλώσεις, σε σχέση με αυτό της Θεσσαλονίκης, όμως η ουσία παρέμεινε ίδια: μια συγκέντρωση με την στήριξη της ΝΔ, της επίσημης Εκκλησίας, της Χρυσής Αυγής και όλου του εσμού ακροδεξιών, εθνικιστών και φιλοΝΑΤΟϊκών που συγκεντρώνονται γύρω από τις «Παμμακεδονικές Ενώσεις της Υφηλίου». Με την ανοιχτή στήριξη και προβολή όλων των ΜΜΕ που έχουν σταθεί ως τώρα απέναντι σε κάθε κοινωνικό αγώνα. Η παρουσία των βουλευτών της ΝΔ –μεταξύ αυτών και του πρώην πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά– του Λεβέντη και όλης της κοινοβουλευτικής ομάδας της ναζιστικής και υπόδικης Χρυσής Αυγής αποδεικνύει ότι είναι απλώς φληναφήματα όλες οι κραυγές περί «ακομμάτιστης κινητοποίησης του ελληνικού λαού».

Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ επιδιώκει να νομιμοποιήσει την πολιτική της, προβάλλοντας τον ακροδεξιό χαρακτήρα του συλλαλητηρίου. Στην πραγματικότητα όμως, συνεχίζοντας την ίδια επιθετική πολιτική Μητσοτάκη-Παπανδρέου-Καραμανλή, λειτουργεί σαν ατζέντης για την ευρωνατοϊκή ολοκλήρωση των Βαλκανίων και σε αυτό το πλαίσιο επιδιώκει την αναβάθμιση του ρόλου της ελληνικής άρχουσας τάξης, των ελλήνων τραπεζιτών και επιχειρηματιών, στην περιοχή. Ευρύτερα, οι δυνάμεις του συστήματος επιχειρούν μέσα από την καλλιέργεια κλίματος εθνικισμού να στρέψουν την δυσαρέσκεια προς τα δεξιά, να βγάλουν από το κάδρο την ΕΕ, το ΝΑΤΟ, το κεφάλαιο, τον ιμπεριαλισμό, την επιτροπεία. Αυτό θα αποτελούσε την καλύτερη υπηρεσία για να συνεχίσουν την ίδια αντιλαϊκή πολιτική.

Όμως, παρά την τεράστια προσπάθεια του δεξιού και ακροδεξιού συρφετού των οργανωτών, το συλλαλητήριο στις 4/2 δεν κατάφερε να συγκεντρώσει τα «εκατομμύρια» διαδηλωτών που ονειρεύονταν. Δεν είμαστε πίσω στο 1992, η εθνικιστική υστερία γύρω από το Μακεδονικό δεν έχει ανταπόκριση στα μαχητικά κομμάτια της κοινωνίας και στον αριστερό κόσμο, όσο και αν προσπάθησαν να προσδώσουν «παλλαϊκό» χαρακτήρα στην συγκέντρωση προβάλλοντας την παρουσία του Μ. Θεοδωράκη.

Η παρουσία και η ομιλία του Μ. Θεοδωράκη στο συλλαλητήριο της 4/2  ήταν η πιο μαύρη σελίδα στην ιστορία του. Μια πλήρως αντιδραστική ομιλία, που ενσωμάτωσε όλη την εθνικιστική ρητορεία. Δεν ψέλισε κουβέντα ενάντια στο ΝΑΤΟ, τις ΗΠΑ και την ΕΕ, δεν βρήκε κουβέντα να πει για τους σχεδιασμούς του ιμπεριαλισμού στα Βαλκάνια, για τα μνημόνια, την επιτροπεία της χώρας, κάλεσε τους συγκεντρωμένους (μεταξύ αυτών και το μπλοκ της Χρυσής Αυγής) σε «εθνική ενότητα», έδειξε ως «εχθρούς» τους «αριστεριστές» και μίλησε (μπροστά στους νεοναζί δολοφόνους) για «αριστερόστροφο φασισμό». Οι ομιλίες που ακολούθησαν, ήταν ακόμη πιο αποκαλυπτικές του ακροδεξιού πολεμοκάπηλου προσανατολισμού της συγκέντρωσης.

Η συμμετοχή της ναζιστικής Χρυσής Αυγής και άλλων εθνικιστικών οργανώσεων σε αυτό το συλλαλητήριο, παρότι μικρή ποσοτικά, δεν κάνει τίποτε άλλο από το να ξεπλένει τον εγκληματικό, ναζιστικό και φασιστικό χαρακτήρα των οργανώσεων αυτών. Και μόνο το γεγονός ότι η δολοφονική οργάνωση της Χρυσής Αυγής και οι υπόδικοι βουλευτές της δεν εμποδίστηκαν καν να κατέβουν με το πανό και τα σύμβολά τους, ούτε καν εκδηλώθηκε ο παραμικρός διαχωρισμός των διοργανωτών από τους ναζιστές, είναι αρκετό για να γίνει κατανοητή η επιχείρηση «νομιμοποίησής» τους. Όσοι διοργάνωσαν και συμμετείχαν στο συλλαλητήριο έχουν τεράστια ευθύνη, γιατί ουσιαστικά ανασύρουν τους χρυσαυγίτες από τον σκουπιδοτενεκέ που τους είχε πετάξει το αντιφασιστικό κίνημα και επιδιώκουν να τους εντάξουν ξανά στον «εθνικό κορμό».

Ανάγνωση του υπολοίπου άρθρου

Κοινή ανακοίνωση αριστερών οργανώσεων και συλλογικοτήτων της Θεσσαλονίκης: Μακεδονία γη πολυπολιτισμική, έξω το ΝΑΤΟ και οι εθνικισμοί

Οι συλλογικότητες και οι άνθρωποι που συνυπογράφουμε αυτό το κείμενο αγωνιζόμαστε για την ειρήνη, τη δουλειά, την ελευθερία, την αξιοπρέπεια όλων των λαών του κόσμου. Από αυτή τη σκοπιά, είναι καθήκον μας σήμερα να πάρουμε σαφή θέση, στα λόγια και στο δρόμο, ενάντια στο εθνικιστικό μέτωπο που σχηματίστηκε με αφορμή το όνομα της Μακεδονίας.

Για τη χρήση του ονόματος της Μακεδονίας

Εχθροί μας ο ελληνικός εθνικισμός,  η κυβέρνηση, το ΝΑΤΟ

Εχθροί μας ο ελληνικός εθνικισμός, η κυβέρνηση, το ΝΑΤΟ

Πρώτα και κύρια, γιατί το μόνο κοινό αίτημα αυτής της ετερόκλητης εθνικιστικής συμμαχίας, το αίτημα δηλαδή να απαγορευτεί στο γειτονικό λαό να χρησιμοποιεί το όνομα της Μακεδονίας, είναι άδικο, ιστορικά λαθεμένο και ανήθικο. Όλοι γνωρίζουμε ότι σλαβικοί πληθυσμοί κατοικούν εδώ και εκατοντάδες χρόνια στον ιστορικό χώρο της Μακεδονίας, διατηρώντας τη δική τους γλώσσα και παράδοση. Εδώ κι έναν αιώνα, ένα μεγάλο τμήμα τους έχει σχηματίσει τη δική του εθνική συνείδηση και ταυτότητα -διακριτή από την ελληνική, τη βουλγάρικη ή τη σέρβικη- συνδέοντάς την εξαρχής με το όνομα της γης που κατοικούσε, δηλαδή τη Μακεδονία. Όπως όλοι οι λαοί της περιοχής, έδωσε κι αυτός τις μάχες του για την αυτοδιάθεση και την ελευθερία -κάποτε μάλιστα χέρι με χέρι με τον ελληνικό λαό, όπως κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και την αντίσταση στους φασίστες κατακτητές (την ίδια στιγμή που οι Έλληνες και Γιουγκοσλάβοι εθνικιστές συνεργάζονταν με τους Ναζί ομοϊδεάτες τους). Και όταν το 1944, μαζί με τους άλλους λαούς της Γιουγκοσλαβίας, κέρδισε την ανεξαρτησία του, ονόμασε τη χώρα του Μακεδονία, χωρίς να παραξενευτεί ή να διαμαρτυρηθεί κανείς. Ο λαός αυτός έχει και σήμερα το δικαίωμα του εθνικού αυτοπροσδιορισμού, το δικαίωμα να χρησιμοποιεί κι αυτός το όνομα της Μακεδονίας. Αυτό το δικαίωμα εμείς στην αριστερά θα το υπερασπιστούμε με όποιο κόστος, όπως κάνουμε πάντα: στην Παλαιστίνη, το Κουρδιστάν ή την Καταλονία.

Η χρήση του ονόματος δεν αποτέλεσε ποτέ μέχρι τώρα και δεν πρέπει να ιδωθεί και σήμερα ως απειλή για καμία γειτονική χώρα. Δεν αφαιρεί με κανένα τρόπο το δικαίωμα αυτοπροσδιορισμού της ελληνικής Μακεδονίας, το οποίο για εμάς είναι εξίσου σεβαστό. Κανένα κράτος και κανένας εθνικισμός δεν μπορεί να μονοπωλεί και να υπαγορεύει ονόματα στην άλλη πλευρά, όπως κάνει κατ’ εξοχήν ο ελληνικός εθνικισμός, προβάλλοντας το σύνθημα «η Μακεδονία είναι μία και Ελληνική». Το σύνθημα αυτό προσβάλλει βαθιά το γειτονικό λαό, αφού υπονοεί ότι η εθνική του συνείδηση είναι ψεύτικη, ή -ακόμα χειρότερα- μια κομμουνιστική συνωμοσία του Τίτο για να υφαρπάξει τα εδάφη της ελληνικής Μακεδονίας (συνεχίζοντας την αντικομμουνιστική παράδοση της ελληνικής εθνικοφροσύνης). Όμως, κάπως έτσι κατασκευάζεται ιστορικά κάθε εθνική συνείδηση και δεν υπάρχει περισσότερο «αληθινή» ή περισσότερο «ψεύτικη», παρά μόνο στα μυαλά των σοβινιστών. Εξάλλου, τη στιγμή που όλος ο κόσμος γνωρίζει ότι υπάρχουν μακεδονικά εδάφη και πέραν του ελληνικού χώρου, το σύνθημα «η Μακεδονία είναι μία και Ελληνική» είναι πρόδηλα επιθετικό και αλυτρωτικό, απειλώντας έμμεσα την εδαφική ακεραιότητα των γειτονικών χωρών. Γεγονός που η πιο ακραία (ή ίσως η πιο ειλικρινής) πτέρυγα της εθνικιστικής συμμαχίας δεν φοβάται να πει ευθέως, μιλώντας για διαμελισμό και σύνορα με τη Σερβία.

Για το φόβο του «αλυτρωτισμού»

Αντίστοιχες εθνικιστικές τάσεις αναπτύσσονται βέβαια και στην άλλη πλευρά, όπως και σε κάθε άλλο έθνος. Η υποτιθέμενη καταγωγή των σύγχρονων Μακεδόνων από την αρχαία Μακεδονία του Αλέξανδρου για παράδειγμα, αποτέλεσε κι εκεί έναν ανόητο μύθο, που τροφοδότησε τις εθνικιστικές διαμάχες. Το λούνα παρκ με τα αγάλματα που έστησε η κυβέρνηση Γκρουέφσκι -και που στοίχισε μια περιουσία στο γειτονικό λαό- είναι αντίστοιχης αισθητικής με τις περικεφαλαίες των συλλαλητηρίων. Υπάρχουν κι εκεί ακραίες ομάδες που θέλουν να αποκαταστήσουν την «Μεγάλη Μακεδονία», παραγνωρίζοντας τη σύγχρονη πραγματικότητα. Οι ομάδες αυτές έχουν την ίδια ποιότητα και την ίδια βαρύτητα με τους Έλληνες εθνικιστές που διεκδικούν τις δικές τους «χαμένες πατρίδες».

Το βασικό όμως επιχείρημα του ελληνικού κράτους, το οποίο δυστυχώς συμμερίζονται όλα τα κόμματα της Βουλής, δεν αφορά αυτές τις φωνές, αλλά τον υποτιθέμενο «αλυτρωτισμό» του Συντάγματος. Ο αλυτρωτισμός αυτός αποδίδεται σε δύο γεγονότα: πρώτο, το Σύνταγμα αναφέρεται σε μακεδονικό έθνος και γλώσσα. Η αναφορά αυτή είναι αυτονόητη για κάθε Σύνταγμα και η ελληνική πλευρά με αυτό τον τρόπο επαναφέρει απλά το θέμα του ονόματος με άλλα λόγια. Δεύτερο, το Σύνταγμα δηλώνει το ενδιαφέρον της Δημοκρατίας για τα δικαιώματα των ομογενών πολιτών που ζουν σε άλλα κράτη (με ρητή όμως αναφορά ότι αυτό δεν συνιστά παρέμβαση στα εσωτερικά άλλης χώρας). Η πρόνοια αυτή αποτελεί επίσης εύλογη υποχρέωση κάθε πολιτείας (το ίδιο κάνει π.χ. η Ελλάδα για την ελληνική μειονότητα στην Αλβανία). Δεν θα έπρεπε να ανησυχεί καθόλου το ελληνικό κράτος, αν αυτό είχε φροντίσει να σέβεται τα δικαιώματα των μειονοτήτων που ζουν στο εσωτερικό του -κάτι που φυσικά δεν κάνει, αφού ούτε καν αναγνώρισε ποτέ ότι υπάρχει στην Ελλάδα μειονότητα με μακεδονική εθνική συνείδηση και γλώσσα (παρότι για δεκαετίες έστηνε μπάρες και κυνηγούσε όσους μιλούσαν «ντόπια»).

Εθνικισμοί τελικά υπάρχουν και στις δύο πλευρές και είναι κι οι δύο επικίνδυνοι για τους δύο λαούς. Δεν μπορούμε όμως να παραβλέπουμε το γεγονός ότι η πλευρά που επιτέθηκε πρώτη και που ζητά την αποκλειστικότητα στο όνομα είναι η ελληνική. Το ελληνικό κράτος είναι επίσης ο ισχυρός παίχτης της περιοχής, αυτό συμμετέχει στους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς του ΝΑΤΟ και της Ε.Ε., αυτό διαθέτει τον ισχυρότερο στρατό, αυτή συμμετέχει σε ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις, ακόμα και εντός των γειτονικών χωρών. Ο κίνδυνος διεκδικήσεων εκ μέρους του «σκοπιανού αλυτρωτισμού» που επικαλείται ο ελληνικός εθνικισμός αποτελεί μία αστεία δικαιολογία, που σκοπό έχει να γεμίσει φόβο και μίσος τις καρδιές των ανθρώπων.

Για τη συμμαχία των εθνικιστών

Γύρω από αυτές τις σοβινιστικές θέσεις, συσπειρώθηκε ξανά ό,τι χειρότερο έχει να επιδείξει η ελληνική κοινωνία: τοπικοί κομματάρχες και βουλευτές, εταιρίες-χορηγοί, μισαλλόδοξοι ιεράρχες συνοδευόμενοι από το αντίστοιχο ποίμνιο, παραστρατιωτικές οργανώσεις και απόστρατοι στρατηγοί, οπαδικοί στρατοί μεγαλοκαπιταλιστών ιδιοκτητών ΠΑΕ, ακροδεξιές οργανώσεις, με πρώτη τη ναζιστική συμμορία των υπόδικων δολοφόνων της χρυσής αυγής. Αυτοί οργάνωσαν τα συλλαλητήρια, κάποιοι από αυτούς μίλησαν στα μικρόφωνα, αυτοί έδωσαν τον τόνο, αυτοί φιλοδοξούν να εισπράξουν και τα πολιτικά οφέλη.

Γι’ αυτό και, ανεξάρτητα από τις προθέσεις ή τις πολιτικές τους απόψεις, όσοι συμμετέχουν και στηρίζουν τα συλλαλητήρια, ενισχύουν αντικειμενικά, στην πράξη, τους σχεδιασμούς των οργανωτών τους, δηλαδή της εθνικιστικής δεξιάς και ακροδεξιάς -κι αυτό ισχύει ακόμα περισσότερο για τις όποιες οργανώσεις ή τους διανοούμενους αναφέρονται στην αριστερά. Επιπλέον, τα συλλαλητήρια νομιμοποιούν την παρουσία και τη δράση των ένοπλων ακροδεξιών συμμοριών, οι οποίες από τη μία ανέλαβαν επίσημα την περιφρούρησή τους (αλήθεια, από ποιους;) και από την άλλη βγήκαν παγανιά στην πόλη με στόχο να χτυπήσουν τον «εσωτερικό εχθρό», να επιτεθούν -ανεπιτυχώς- στις αντιφασιστικές συγκεντρώσεις και σε κοινωνικούς χώρους, καταλήγοντας στον εμπρησμό της Libertatia.

Οι στόχοι αυτής της εθνικιστικής συμμαχίας, δεν αφορούν κάποιον -ανύπαρκτο- εξωτερικό εχθρό, αλλά την ίδια την ελληνική κοινωνία. Οι βουλευτές κι οι κομματάρχες των κομμάτων εξουσίας θέλουν να ψηφοθηρεύσουν στα θολά νερά του πατριωτισμού, για να πλασαριστούν καλύτερα στην επόμενη κυβέρνηση. Ο Φραγκούλης, πρώην υπουργός μνημονιακής κυβέρνησης κι αυτός, σχεδιάζει νέα ακροδεξιά κόμματα και απαιτεί να παρέμβει άμεσα ο στρατός στην πολιτική, μέσω ενός «Συμβουλίου Εθνικής Ασφαλείας», προπαγανδίζοντας έτσι μια ερντογανικής ποιότητας «δημοκρατία». Όσο για τις επιπτώσεις της νομιμοποίησης των ναζί και των ταγμάτων εφόδου, δεν χρειάζεται να περιμένουμε τις επόμενες εκλογές: αναδύθηκαν καθαρά μέσα από τις φλόγες που έκαψαν την κατάληψη της Libertatia.

Φυσικά, όλοι αυτοί προσπαθούν να σύρουν πίσω τους λαϊκά στρώματα που σήμερα πλήττονται βάναυσα από τη νεοφιλελεύθερη, μνημονιακή πολιτική της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ. Για το λόγο αυτό, συνάρθρωσαν γύρω από τα κεντρικά σοβινιστικά τους συνθήματα κάποιες αντικυβερνητικές, αντιμνημονιακές και αντιδυτικές κορώνες για το «ξεπούλημα της πατρίδας μας» κοκ. Λένε ψέματα. Αυτό που τους ενδιαφέρει είναι να αναλάβουν αυτοί την υλοποίηση της ίδιας νεοφιλελεύθερης πολιτικής, ίσως μόνο με περισσότερη βία και καταστολή απέναντι στον «εχθρό λαό». Αποδείχθηκε αυτό άλλωστε με τη στάση τους τον Ιούλη του 2015, όταν όλοι αυτοί συντάχθηκαν με το μπλοκ του «ΝΑΙ», το μπλοκ της υποταγής.

Ο αγώνας ενάντια στα μνημόνια, τη λιτότητα, τις ιδιωτικοποιήσεις, τη φτώχεια, ήταν και θα είναι ένας αγώνας ενάντια στο ντόπιο και ξένο κεφάλαιο, ένας αγώνας ενάντια στις κυβερνήσεις και τα κόμματα που το υπηρετούν, ένας αγώνας για την ενότητα της εργατικής τάξης πέρα από εθνικούς και φυλετικούς διαχωρισμούς, ένας αγώνας ενάντια στην Ευρωπαϊκή Ένωση και το ΝΑΤΟ. Σε αυτόν τον αγώνα, ο ελληνικός λαός δεν θα συναντήσει ποτέ κανένα φασίστα, κανέναν Τζιτζικώστα και κανένα Φράγκο – παρά μόνο απέναντί του.

Εχθροί μας ο ελληνικός εθνικισμός, η κυβέρνηση, το ΝΑΤΟ

Γι’ αυτό υποστηρίζουμε ότι ο ελληνικός εθνικισμός αποτελεί κίνδυνο για τον ίδιο τον ελληνικό λαό. Γιατί μας καλεί, μπροστά σε έναν φανταστικό εξωτερικό εχθρό, να συνταχθούμε στο ίδιο στρατόπεδο με τους πραγματικούς εχθρούς των εργαζομένων: τα κόμματα του «ΝΑΙ», το ΝΑΤΟ και την Ε.Ε., το κεφάλαιο και το στρατό. Ο εθνικισμός αποπροσανατολίζει τους εργαζόμενους από τις πραγματικές μάχες που έχουν να δώσουν μέσα στην ίδια τους τη χώρα, για δουλειά και αξιοπρέπεια. Γι’ αυτό και παραμένει αντικειμενικά χρήσιμος για κάθε κυβέρνηση που υπηρετεί τα συμφέροντα του κεφαλαίου, όπως η σημερινή -η οποία άλλωστε συμμερίζεται και ανατροφοδοτεί τις «εθνικές» θέσεις. Μια κυβέρνηση που έχει ιστορικές ευθύνες για την απογοήτευση που έσπειρε στο λαό, προσφέροντας το γόνιμο έδαφος για την ανάπτυξη του ακροδεξιού εθνικισμού.

Ο εθνικισμός επίσης μας στοιχίζει ακριβά: την ώρα η μνημονιακή ληστεία των εργαζόμενων εντείνεται, η μόνη δαπάνη που καμία κυβέρνηση δεν τσιγκουνεύεται -αυτής του ΣΥΡΙΖΑ μη εξαιρουμένης- είναι οι δαπάνες για τους τερατώδεις εξοπλισμούς που μας πουλάνε οι «φίλοι» Ευρωπαίοι και Αμερικανοί, για το χάιδεμα των «ένστολων» και των ειδικών μισθολογίων τους και γενικά για τη συντήρηση ενός τεράστιου μιλιταριστικού μηχανισμού, ο οποίος βρίσκεται πάντα στη διάθεση του ΝΑΤΟ.

Πίσω από τη συμμετοχή στο ΝΑΤΟ οχυρώνεται άλλωστε και σήμερα το ελληνικό κράτος για να επιβάλλει τις αξιώσεις του για το όνομα της Μακεδονίας, μέσω της απειλής χρήσης βέτο. Αποδεικνύει έτσι ξανά ότι το ΝΑΤΟ κι η Ε.Ε. αποτελούν πάντα τα τελευταία οχυρά του ελληνικού αστισμού και του ελληνικού εθνικισμού. Για εμάς βέβαια, με όποιο όνομα και να γίνει, η είσοδος μίας ακόμα βαλκανικής χώρας στο ΝΑΤΟ, ή αργότερα στην Ε.Ε., θα είναι μία αρνητική εξέλιξη, πρώτα από όλα για τον ίδιο το μακεδονικό λαό αλλά και για όλους τους λαούς της περιοχής. Το ΝΑΤΟ δεν είναι ένας οργανισμός ασφάλειας και σταθερότητας, αλλά ένας επιθετικός, ιμπεριαλιστικός μηχανισμός που πρακτορεύει, με το όπλο στο χέρι, τα συμφέροντα των ΗΠΑ και των μεγάλων δυτικών δυνάμεων. Δύο δεκαετίες μετά τη φονική επιδρομή στη Σερβία, η επέκταση του ΝΑΤΟ στα Βαλκάνια δεν μπορεί παρά να προκαλέσει όξυνση των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών, να ανοίξει παράθυρα νέων επεμβάσεων, να εντείνει την καταστολή των προσφύγων: όπως συμβαίνει σε κάθε γωνιά του πλανήτη που μπαίνει στο στόχαστρο της ευρωατλαντικής συμμαχίας.

Και τέλος, για να μην ξεχνάμε την πραγματική ιστορία μας, ας θυμηθούμε τι συνέβη κάθε φορά που κυριάρχησε ο εθνικισμός κι η εθνικοφροσύνη: ας θυμηθούμε τη «Μεγάλη Ιδέα» και τη μικρασιατική εκστρατεία, το σφαγείο των παγκόσμιων πολέμων, τη μεταπολεμική «δημοκρατία» της εθνικόφρονας δεξιάς ή τη Δικτατορία των Φράγκων, το -ελληνικό- πραξικόπημα και την -τουρκική- εισβολή στην Κύπρο. Ελπίζουμε ότι ο λαός μας δεν τα ξεχνά όλα αυτά. Όπως κι ότι δεν θα ξεχάσει ποτέ τι έκαναν οι κομμουνιστές και τι έκαναν οι αστοί εθνικιστές όταν είχαμε απέναντί μας έναν πραγματικό εχθρό: οι πρώτοι πολεμούσαν με το όπλο στο χέρι για την ελευθερία και οι δεύτεροι την έκαναν για Κάιρο, ή φόρεσαν κουκούλα για να συνεργαστούν με τον κατακτητή.

Για όλους αυτούς τους λόγους, όλοι και όλες εμείς που ανήκουμε στην αριστερά και τα κοινωνικά κινήματα δεν θα πουλήσουμε την ψυχή μας στο διάβολο για να πλασαριστούμε καλύτερα στον εθνικό κορμό. Θα σταθούμε ανυποχώρητα απέναντι στο εθνικιστικό μπλοκ, όπως ανυποχώρητα στεκόμαστε απέναντι στην κυβέρνηση, απέναντι στο ΝΑΤΟ και την Ε.Ε. Θα συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε για το καλό και το δίκιο, για τα πραγματικά συμφέροντα των καταπιεσμένων και των φτωχών, για την ενότητα των εργαζομένων όλων των χωρών, για ειρήνη, δουλειά, δικαιώματα, δημοκρατία, αξιοπρέπεια.

Αντιρατσιστική Πρωτοβουλία Θεσσαλονίκης, ΑΝΤικαπιταλιστική ΑΡιστερή ΣΥνεργασία για την Ανατροπή, Αριστερή Αντικαπιταλιστική Συσπείρωση, Αριστερή Ριζοσπαστική Κίνηση, Αριστερή Συσπείρωση, Διεθνιστική Εργατική Αριστερά, Δίκτυο για τα Πολιτικά και Κοινωνικά Δικαιώματα, Δικτύωση Ριζοσπαστικής Αριστεράς, Νέο Αριστερό Ρεύμα για την Κομμουνιστική Απελευθέρωση, νεολαία Κομμουνιστική Απελευθέρωση, Ξεκίνημα – Διεθνιστική Σοσιαλιστική Οργάνωση, Οργάνωση Νεολαίας Ριζοσπαστικής Αριστεράς – Ανασύνθεση, Σοσιαλιστικό Εργατικό Κόμμα

Καταγγελία για τη φιέστα της Χρ. Αυγής στο δημ. συμβούλιο Θεσ/νίκης. Όχι στον εθνικισμό και το φασιστικό δηλητήριο

Καταγγελία για τη φιέστα της Χρυσής Αυγής στο δημοτικό συμβούλιο Θεσσαλονίκης

Όχι στον εθνικισμό και το φασιστικό δηλητήριο

Η Ανταρσία στην Κ. Μακεδονία-Αντικαπιταλιστική Αριστερά καταγγέλλει τους φασίστες εγκληματίες της Χρυσής Αυγής που τόλμησαν να εμφανιστούν στο Δημοτικό Συμβούλιο Θεσσαλονίκης για να κάνουν φιέστα με αφορμή «το όνομα της Μακεδονίας». Οι υπόδικοι βουλευτές της Χρυσής Αυγής και ο δημοτικός τους σύμβουλος προσπαθούν απεγνωσμένα να ξεφύγουν από την απομόνωση στην οποία τους έχει καταδικάσει το αντιφασιστικό κίνημα και από τις αποκαλύψεις για την εγκληματική δράση τους που έρχονται στο φως κατά τη διάρκεια της δίκης τους. Η προσπάθειά τους λειτουργεί συμπληρωματικά στην πρωτοβουλία «σοβαρών» ακροδεξιών και εθνικιστών πολιτευτών να οργανώσουν συλλαλητήριο, προσπαθώντας να στήσουν κλίμα ανάλογο με εκείνο της δεκαετίας του ’90. Το αντιφασιστικό κίνημα έχει μνήμη και δεν θα αφήσει τους νοσταλγούς του Χίτλερ να χύνουν ανενόχλητοι το ναζιστικό τους δηλητήριο. Εχθροί μας είναι οι καπιταλιστές, οι «θεσμοί» ΕΕ-ΔΝΤ που προωθούν τα ατέλειωτα Μνημόνια λιτότητας και εξαθλίωσης και το σύστημά τους, όχι οι γειτονικοί λαοί που έχουν τα ίδια προβλήματα με εμάς. Η εκστρατεία για το «όνομα της Μακεδονίας» γίνεται για να σύρει τους εργαζόμενους και τη νεολαία στην Ελλάδα στο άρμα του εθνικισμού.

Η «λύση» που προπαγανδίζει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ συνδέεται με τους τους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς του ΝΑΤΟ. Η δική μας λύση είναι στον αντίποδα του ιμπεριαλισμού και του εθνικισμού: παλεύουμε για να φύγει η Ελλάδα από το ΝΑΤΟ και να διώξουμε το ΝΑΤΟ από τα Βαλκάνια. Ο δρόμος για την ειρήνη και τη σταθερότητα στην περιοχή μας θα ανοίξει με τη σφυρηλάτηση της ενότητας της εργατικής τάξης ενάντια στις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις και στους εθνικισμούς που καλλιεργούν οι ντόπιες αστικές τάξεις και με το σεβασμό στο δικαίωμα του κάθε λαού να αποφασίζει για το πώς θα ονομάζεται η χώρα του, με τρόπο που θα αντιστοιχεί στον πολυεθνικό χαρακτήρα της περιοχής, μακριά από κάθε εθνικισμό. Η διεθνιστική αλληλεγγύη των εργατών μπορεί και πρέπει να τσακίσει τα γεράκια του κεφαλαίου που κρύβονται πίσω από τη γαλανόλευκη για να προωθήσουν τις αιματοβαμμένες επενδύσεις τους.

Αρέσει σε %d bloggers: